Ponownie spotykamy się na wykładzie poświęconym magicznej terminologii. Dziś skoncentrujemy się na różnych sposobach nazywania osób o zdolnościach magicznych.

Mag - najbardziej ogólne określenie osoby, która jest wstanie rzucać czary i zaklęcia. Dotyczy także osób, które posiadają duże umiejętności kształtowania pola magicznego, lecz bez możliwości wpływania na obiekty materialne.
Magów można podzielić w dojść prosty sposób na dwie grupy, z zależności w jaki sposób posiedli swoje umiejętności. Na początek zajmijmy się Czarodziejem. Dosłownie znaczy "osoba, która potrafi rzucać czary". To dawne tłumaczenie i w trochę straciło na aktualności. Obecnie tytuł Czarodzieja przysługuje magowi, który posiadł umiejętność rzucania zaklęć i czarów w toku nauki na uniwersytecie lub terminu u innego czarodzieja albo osoby o równoważnym tytule. Magia stosowana przez Czarodziejów zazwyczaj ma wysoki poziom złożoności, przez co jest trudna do odparcia, a jednocześnie okiełznana i stabilna.
W przeciwieństwie do czarodzieja, czarownik (zwracam uwagę na to, że to są 2 odrębne terminy) dysponuje zdolnością używania wysokopoziomowej magii wyuczoną na zasadzie własnych eksperymentów i wrodzonemu instynktowi. Zazwyczaj nie posiadają umiejętności rzucania zaklęć z względu na braki w wykształceniu, za to nadrabiają braki techniczne w czarowaniu silną wolą oraz nadmiarem użytej mocy. Magia używana przez Czarowników jest chaotyczna i efekty nie zawsze są takie jakich oczekiwali. Wielu zdolnych czarowników trafia na magiczne uniwersytety, na których w trybie eksternistycznym przyswajają niezbędną wiedzę teoretyczną i zostają czarodziejami.

Pośród czarodziejów i czarowników praktycznie każdy po paru latach nauki odkrywa w sobie nad przeciętne możliwości w jakiejś dziedzinie magii. Specjalistów przeważnie dzieli się na 3 główne grupy:
Elementaliści - Mistrzowie magii żywiołów. Stosunkowo niedawno(od 49 lat) przyznaje się tytuły mistrzów w tych dziedzinach.
Mistrzowie - Tytuł ten przysługuje osobą, które osiągnęła mistrzostwo w jednej z starych szkól magi
Czarnoksiężnicy - nekromanci i demonolodzy. Nie będziemy się więcej nimi zajmować, gdyż jest to materiał dla doktorantów.

Zacznijmy od najmłodszej grupy: elemntalistów. Wyróżniamy 4 podstawowe żywioły: powietrze, ogień, woda, ziemia. Mistrzów określamy kolejno jako: Aeromanta, Pyromanta, Hydromanta i Geomanta.
Jak już wspomniałem, dopiero od półwiecza te cztery szkoły są akceptowane w społeczności magów. Przez wiele wieków istniały na uboczu. Miało to kilka poważnych konsekwencji. Osoby o zdolnościach w tych dziedzinach często eksperymentowały samodzielnie, często bez odpowiedniego zabezpieczenia i krztyny pojęcia co tak właściwie robią. W efekcie tego więcej było poważnych wypadków niż sukcesów. Magów niewiele interesował los samozwańczych czarowników, póki nie musieli sprzątać efektów ich pracy. Nie rzadko się zdarzało, że próbując okiełznać siły natury elementaliści doprowadzali do poważnych katastrof-od wybuchów wulkanów po fale tsunami. Przyjęcie na termin kilku z nich i odpowiednie przyuczenie dało po kilkuset latach dojść dużą grupę magów-specjalistów od żywiołów. 49 lat temu ich społeczność otrzymała oficjalnie prawa magów i możliwość nadawania tytułów mistrza w czterech dziedzinach. Na chwilę obecną trwa intensywna wymiana studentów pomiędzy naszym uniwersytetem, a szkołami elementalistów. Obie strony mogą się wiele od siebie nauczyć.

Aeromanta - mistrz magii powietrza, manipulacji przepływem wiatru oraz ciśnienia. Magia Aeromanty jest spokojna w swym ogromie, gdyż jednocześnie kontrolują ogromne masy powietrza i robią to z wielką gracją. Często osiągają też wysoką biegłość w magii wody, by manipulować także wilgotnością i temperaturą.
Pyromanta - w niektórych regionach światach wymawiany jako Piromanta. Mistrz magii ognia. Najczęściej można go zobaczyć w czerwonych szatach. Wszyscy pyromanci jakich znam byli strasznie żywiołowi i pełni energii. I rudzi. Aczkolwiek to ostatnie nie jest jakąś cechą rozpoznawczą tej grupy magów, a jedynie wyrazem ich stylu życia. Magia Pyromantów ma dużą moc, ale jednocześnie jest dojść nieprzewidywalna i dzika. Magowi z tej szkoły często łączą swoje umiejętności z magią powietrza, w celu wzmocnienia płomienia.
Hydromanta - Specjalista od spraw wody i wilgotności. W swojej magii potrafią kontrolować temperaturę(od zamarzania do wrzenia) oraz inne właściwości otaczającej ich wody(lepkość, gęstość). Potrafią kontrolować pogodę na lokalną skalę, dlatego często są wzywani aby przywołać deszcz na miejsca dotknięte klęską suszy, bądź chronić ludzi przed powodzią. Tak jak magia Aeromantów, ta także jest bardzo spokojna, wręcz leniwa. Często łączą siły z magią powietrza, aby wywołać zamieć, śnieżycę lub burzę.
Geomanta - Gdyby mnie ktoś spytał o największych dziwaków w świcie magów, z pewnością sklasyfikowałbym Gemantów na podium. Manipulacja ziemią, kamieniami oraz minerałami wymaga niewielkiego ładunku magicznego, ale oddziaływającego przez bardzo długi czas. Dlatego często Geomantów można zobaczyć jak siedzą na kamieniu u mruczą coś do siebie.
Tak jak inni elementaliści, także Geomanci korzystają z innych żywiołów. W tym wypadku jest to ogień do uzyskania magmy.

Przy omawianiu magi żywiołów nie można zapomnieć o czymś, co określa się jako quasi żywioły. Powstają z połączenia dwóch lub więcej żywiołów podstawowych. Jednakże, nie przyznaje się tytułu mistrza w tych dziadzieniach. Zgodnie z obecnie przyjętymi normami, ten przywilej może dotyczyć jedynie szkół, które wywodzą się z magii pierwotnej i nie podlegają podziałowi na mniejsze jednostki.
Na tą chwilę przyjmuje się następujące efekty za quasi żywiły:
Lód(woda, powietrze)
Para(woda, ogień)
Kwas(woda, ziemia)
Natura(woda, ziemia)
Płomień(ogień, powietrze)
Magma(ogień, ziemia)
Pył(ogień, natura)
Błyskawice(Lód, powietrze)
Trucizna(Natura, woda)
Jednak bardzo prawdopodobnie, że w przyszłości kilka nowych zostanie zatwierdzonych przez społeczność magów.


To tyle na dzisiaj. Od przyszłego wykładu zajmiemy się starymi szkołami magii. Czy są jakieś pytania ?