Wszystko wskazuje na to, bym gryzła ale... Zacznę od początku.
Wszystko tak dobrze się układało, a w ciągu dwóch, trzech dni zaczęło się sypać. Ot tak, najzwyczajniej.
Wystarczy, że będę lubiła kilka osób, a jedni zaczną nienawidzić drugich. Nie, żebym była pępkiem świata, ale dlaczego ludzie biją się o przyjaźń ze mną? Do tej pory bili się tylko o to, by się ze mnie ponabijać... *zanotować: cud* Czuję, jakbym to ja zepsuła te wszystkie przyjaźnie. Choć... Eh, no bywa. Nie będę użalała się nad sobą.

Od zawsze było we mnie coś takiego, co odstraszało ode mnie ludzi. Nigdy nie miałam przyjaciół. Teraz, niedawno, gdy ich zyskałam, oczywiście musieli się o mnie pokłócić, w wyniku czego odeszli ode mnie, stwierdzając, że to moja wina. Nie wiem, co zrobiłam, zapewne się nie dowiem. Bo NIC nie zrobiłam.
Niech się o mnie kłócą, i tak mnie zostawili. Ysz. Czy to się nazywają "przyjaciele"? Mam wrażenie, jakbym w dawnych czasach była przez nich wykorzystywana, ale to już inna bajka. Straciłam ich i dobrze. Tyle razy zawiodłam się na ludziach. Teraz rozwalili mi życie i pewnie ich to bawi. Pewnie zaczniecie myśleć, że będę cicho siedzieć w kącie i czekać, aż ktoś mnie zauważy, ale nie. Będę czekać, aż ludzie się ode mnie odpierd.olą i zostanę sama w swoim świecie.
Od dzisiaj ZERO nowych przyjaźni.

Pokój Wam. ^ ^