Biją mnie, biją mnie moje myśli
Egzekwują "prawo" do władzy swojej
Zamknęli mnie i z tronu znieśli
Ryczą bestię z powodu trymufu
A ja teraz siedzę sam w klatce
Dziś, jeszcze nie... nie walczę
Nowy czas nastanie, nowa przestrzeń
Oto wtedy spadną ogniste deszcze
Śnić o tym będę i to co wcześniej
Ćwiartowało moją duszę, stanie się moją bronią

I wyjdę z klatki, wyjdę ze środka

Nienawiść wszystkich moich wrogów spotka
I będzie śmierć, krew, groza nastanie
Egzekutorzy zginą, a ich ciała zabrane
Układać będą na stosie do zachodu
Czas ruszy i spali, myśli, z głodu
Hałas, wrzawa, niepokój, krzyk w boju
Rozmywa się obraz chwalebnego zwycięstwa
Oczy mgłą zachodzą - śmierć męstwa
Nie ma odwagi, nie ma pokoju, nie ma zimnej krwi
Nie ma wiedzy, nie ma mądrości, ani zmarszczonych brwi
Oto leży w klatce pobity mędrzec i wojownik
Ścięty przez własne fatum i wady
Ćma obserwowała skutki zdrady
. czyichś własnych wartości