Nie, nie będzie tu elaboratów JKM-a (notabene słusznych) na temat szkodliwej roli d***kracji ani żadnych propagandowych hasełek, chciałbym jedynie Wam przedstawić pewnie zdarzenie, które może dotknąć także i Was.

Otóż dzisiaj w szkole, na lekcji matematyki, nauczycielka kazała klasie na drodze głosowania wybrać termin napisania kartkówki. Pierwszym terminem był jutrzejszy dzień, drugim - środa za tydzień. Jako, że od kilku lekcji omawialiśmy materiał mający być kartkówce (a i na kartkówce dział miał się skończyć) logiczne było, że najlepszym terminem byłby czwartek. Kto się nie nauczył by na czwartek, nie nauczył by się równie dobrze na środę, ale nawet dla takich osobników ten termin był po prostu lepszy, gdyż po pierwsze nie zapomnieli by materiału (przypominam, że zaczynaliśmy omawiać nowy temat, ten na kartkówce odchodził w zapomnienie), po drugie ten tydzień nie był tak zawalony sprawdzianami i innymi testami jak przyszły.
Niestety, wynik głosowania był następujący - 10 osób na tak, 12 osób na nie, a to oznaczało, że kierując się głosem większości, wybrano opcję gorszą i dla tej (głupszej) większości, i dla tych którzy nie byli za przesunięciem terminu.
Oczywiście, jakby to nauczyciel wybrał taką opcję, nie było by całego tego wpisu; jego cyrk, jego małpy. Skoro już, że tak powiem, dorwał się do władzy, pozostaje albo uszanowanie jego decyzji, albo wypad ze szkoły, nikt tu mnie do niczego nie zmusza (powiedzmy, że nie). W takim wypadku narzekać można wyłącznie na siebie samego, jeśli się dobrowolnie uczęszcza do szkoły z takim nauczycielem. Ale ku**a, dawanie głosu niedouczonym tumanom (nie mam tu już na myśl przykładów moich, mówię ogólnie), którzy sami nie wiedzą co jest dla nich samych dobre to jakaś farsa. Jeśli nie zmieni się sama mentalność, psychika społeczeństwa (a na to się nie zanosi) to demokracja nie ma racji bytu.
Prawa wyborcze dla wszystkich lub prawa wyborcze dla nikogo. Sorry, wybieram bramkę numer dwa.

Przemyślcie to.