[Vanessa]

Kalisto siedziała przy stole, jadła, śmiała się, patrząc na Iriadesa. Jednak tylko wyglądała na spokojną. Martwiło ją zachowanie Dakara. Oczywiście ten nie chciał dać nic po sobie poznać, jednak Kalisto zbyt dobrze go znała...
Nagle usłyszała jak Gerion krzyknął "Czleczyno czy cos Cie drazni ?... moze krasnoludzki trunek nieprzypadl Ci do gustu?... niech no ja dorwe barmana w swoje rece !!!". Uśmiechnęła się na myśl o dobroduszności krasnoluda.
(Ehh... i tak nic Ci nie powie. Czuję, że zdarzyło się cos poważnego) - pomyślała.

Czekała na okazję, aby porozmawiać z Dakarem sam na sam. (Może jednak się czegoś dowiem. Poza tym, nie mogę patrzeć jak Dakar się tak zamartwia) - przyszło jej na myśl.

W końcu Dakar skończył śniadanie i udał się po swoje rzeczy. Poszła za nim. Na korytarzu powiedziała: "Dakarze, widzę, że coś się wydarzyło. Doskonale wiesz, że przede mną nic nie ukryjesz. Opowiedz mi o tym, myślę, że powinnam wiedzieć jeśli to ma związek z Ursulą i naszą wyprawą". I spojrzała na Dakara, wyczekując odpowiedzi.