Cáno Tolto
30-09-2004, 20:05
Zauważyłem, że dużo potworów nie ma jeszcze opisów, zabrałem się więc do tłumaczenia :D (szkoda, że nie ma już reputacji...) (będę aktualizował tłumaczenia):
Hyaena
Długo postrzegana tylko za padlinożercę hiena jest dobrze przystosowana do polowania na tak duże ofiary jak jelenie. Tę silną, krępą bestię można spotkać na pustyniach Daramy. Niebezpiecznie jest dostać się w silne szczęki tej bestii. Hieny często są przedstawiane jako bardzo tchórzliwe, są skore do zaprzestania walki i ucieczki. Zwykle polują w grupach, najczęściej nocą, gonią swą ofiarę aż padnie z wyczerpania, wtedy otaczają ją i rozszarpują na strzępy. Te hałaśliwe zwierzęta posiadają gamę przeraźliwych, mrożących krew w żyłach odgłosów, podczas ataku wydają dźwięk podobny do szaleńczego śmiechu, który szybko staje się skomleniem, kiedy mają do czynienia ze zbyt wieloma atakami i czują się zagrożone.
Cobra
Pełzająca po pustyni kobra stała się symbolem śmierci i jadowitości uznawanym na całym świecie. Odmiennie od śliskich, zielonych węży mieszkających na bagnach, które preferują wilgotne otoczenie, kobry upodobały sobie suche, nieprzyjazne środowisko pustynne. Cisi zabójcy polują na małe zwierzęta lub nawet owady, zakopując się w piaskowych wydmach tak, aby żadne wrogie oko nie mogło ich dostrzec. Kiedy jej potencjalny, niczego nie świadomy łup będzie przechodzić obok, kobra wykona szybki, zaskakujący skok wstrzykując swój niebezpieczny jad w ciało ofiary. Zwykle tylko długo ścigana kobra daje się łatwo sprowokować lub rozdrażnić, wtedy może wziąć pod uwagę podjęcie walki, nieustraszenie atakując każdego, bez względu na jego wielkość. Aczkolwiek opowieści o śmiertelnej sile jej jadu i jej wytrzymałości są mocno przesadzone, kobry są jednak poważnym zagrożeniem dla wszystkich nieświadomych poszukiwaczy przygód i odkrywców.
Larva
Larwa daramańskich pustynnych skarabeuszy jest małym, jeszcze jadowitym owadem, który unika słońca i przeważnie zamieszkuje podziemia. Bez twardej skorupy, która chroni starszych przedstawicieli jej gatunku i poruszając się nieco wolniej nie można jej zaliczyć do poważnego zagrożenia dla dobrze uzbrojonego wojownika. Jakkolwiek w dużych grupach mogą powalić nawet silnych przeciwników. Odkąd zaczęły preferować grupowy styl życia, niestety nie jest rzadkością natknąć się od razu na całą grupę jadowitych larw.
Scarab
Blue Djinn
Chociaż błękitni dżinowie są uważani za dobre istoty starają się oni jak najlepiej strzec swoich sekretów przed wścibskimi podróżnikami i trzeba przyznać, że gorliwie wypełniają to zadanie. Posiadając ogromną magiczną wiedzę i moc są mistrzami iluzji i transformacji. Dżinowie znani są ze swojej zręczności w rzucaniu zaklęć, a także z bajek często mówiących o dżinach spełniających życzenia ludzi. Magicy często kpią z tych opowieści mówiąc, że tylko dżin zniewolony przez potężną magię i wolę mógłby poczuć się zobowiązany do spełniania takich uczynków. Jak by nie było, niedawno przebudzona z głębokiego snu większość napotkanych błękitnych dżniów jest najsłabszymi przedstawicielami ich rodzaju. Przemierzając świat w poszukiwaniu sług zła i swoich wiecznych wrogów, zielonych dżinów, ciągle przedstawiają się jako zagrożenie dla wszystkich, których podejrzewają o bycie w spisku ze złem.
Green Djinn
W zamierzchłych czasach zieloni dżinowie przegrali wielką wojnę ze swoimi niebieskimi braćmi. Gdy zapanowało przekonanie, iż owe potężne istoty całkowicie wyginęły, ostatnia wiedza na ich temat stała się legendą, legenda mitem i w końcu przeistoczyła się w baśń. Ci, którzy natknęli się na jedną z tych świeżo zmaterializowanych samozwańczych mistrzów zła mogą potwierdzić, że istnieją oni naprawdę i rzeczywiście nie są przyjaźnie nastawieni. Władają magią, są wrogami wszelkiego dobra, zwolennikami zniszczenia, sprawianie bólu i cierpienia sprawia im radość. Choć możemy zobaczyć tylko najsłabszych przedstawicieli zielonoskórej rasy, to i tak powinniśmy unikać spotkania z dżinami. Ich magiczne sztuczki powodują, że są oni nie tylko sprawdzianem dla zaskoczonych poszukiwaczy przygód. Dżinowie gardzą wszystkim co żyje i co jest piękne, ale szczególną nienawiścią darzą swoich niebieskoskórych współplemieńców, których postrzegają jako zdrajców hańbiących rasę dżinów.
Ancient scarab
Poza tym chciałbym zauważyć, że Nekromancer to nie nekromanta, ale raczej czarnoksiężnik (łatwiej skumać o co chodzi) :D
Zapewne nie ustrzegłem się błędów, nie jestem w końcu zawodowym tłumaczem (mam 14 lat :D ) ale może te tłumaczenia w czymś pomogą, przynajmniej taką mam nadzieję :D .
Oczywiście tekst jest zastrzeżony i nie dałem zgody na publikowanie go w żadnym serwisie (chyba, że z dopiskiem (c) by Cáno Tolto :D). Chociaż można nawiązać współpracę ;-) ...
Pzdr
Cáno
P. S. Proszę o wytykanie błędów :D i opinie na temat moich pierwszych tłumaczeń :D .
Hyaena
Długo postrzegana tylko za padlinożercę hiena jest dobrze przystosowana do polowania na tak duże ofiary jak jelenie. Tę silną, krępą bestię można spotkać na pustyniach Daramy. Niebezpiecznie jest dostać się w silne szczęki tej bestii. Hieny często są przedstawiane jako bardzo tchórzliwe, są skore do zaprzestania walki i ucieczki. Zwykle polują w grupach, najczęściej nocą, gonią swą ofiarę aż padnie z wyczerpania, wtedy otaczają ją i rozszarpują na strzępy. Te hałaśliwe zwierzęta posiadają gamę przeraźliwych, mrożących krew w żyłach odgłosów, podczas ataku wydają dźwięk podobny do szaleńczego śmiechu, który szybko staje się skomleniem, kiedy mają do czynienia ze zbyt wieloma atakami i czują się zagrożone.
Cobra
Pełzająca po pustyni kobra stała się symbolem śmierci i jadowitości uznawanym na całym świecie. Odmiennie od śliskich, zielonych węży mieszkających na bagnach, które preferują wilgotne otoczenie, kobry upodobały sobie suche, nieprzyjazne środowisko pustynne. Cisi zabójcy polują na małe zwierzęta lub nawet owady, zakopując się w piaskowych wydmach tak, aby żadne wrogie oko nie mogło ich dostrzec. Kiedy jej potencjalny, niczego nie świadomy łup będzie przechodzić obok, kobra wykona szybki, zaskakujący skok wstrzykując swój niebezpieczny jad w ciało ofiary. Zwykle tylko długo ścigana kobra daje się łatwo sprowokować lub rozdrażnić, wtedy może wziąć pod uwagę podjęcie walki, nieustraszenie atakując każdego, bez względu na jego wielkość. Aczkolwiek opowieści o śmiertelnej sile jej jadu i jej wytrzymałości są mocno przesadzone, kobry są jednak poważnym zagrożeniem dla wszystkich nieświadomych poszukiwaczy przygód i odkrywców.
Larva
Larwa daramańskich pustynnych skarabeuszy jest małym, jeszcze jadowitym owadem, który unika słońca i przeważnie zamieszkuje podziemia. Bez twardej skorupy, która chroni starszych przedstawicieli jej gatunku i poruszając się nieco wolniej nie można jej zaliczyć do poważnego zagrożenia dla dobrze uzbrojonego wojownika. Jakkolwiek w dużych grupach mogą powalić nawet silnych przeciwników. Odkąd zaczęły preferować grupowy styl życia, niestety nie jest rzadkością natknąć się od razu na całą grupę jadowitych larw.
Scarab
Blue Djinn
Chociaż błękitni dżinowie są uważani za dobre istoty starają się oni jak najlepiej strzec swoich sekretów przed wścibskimi podróżnikami i trzeba przyznać, że gorliwie wypełniają to zadanie. Posiadając ogromną magiczną wiedzę i moc są mistrzami iluzji i transformacji. Dżinowie znani są ze swojej zręczności w rzucaniu zaklęć, a także z bajek często mówiących o dżinach spełniających życzenia ludzi. Magicy często kpią z tych opowieści mówiąc, że tylko dżin zniewolony przez potężną magię i wolę mógłby poczuć się zobowiązany do spełniania takich uczynków. Jak by nie było, niedawno przebudzona z głębokiego snu większość napotkanych błękitnych dżniów jest najsłabszymi przedstawicielami ich rodzaju. Przemierzając świat w poszukiwaniu sług zła i swoich wiecznych wrogów, zielonych dżinów, ciągle przedstawiają się jako zagrożenie dla wszystkich, których podejrzewają o bycie w spisku ze złem.
Green Djinn
W zamierzchłych czasach zieloni dżinowie przegrali wielką wojnę ze swoimi niebieskimi braćmi. Gdy zapanowało przekonanie, iż owe potężne istoty całkowicie wyginęły, ostatnia wiedza na ich temat stała się legendą, legenda mitem i w końcu przeistoczyła się w baśń. Ci, którzy natknęli się na jedną z tych świeżo zmaterializowanych samozwańczych mistrzów zła mogą potwierdzić, że istnieją oni naprawdę i rzeczywiście nie są przyjaźnie nastawieni. Władają magią, są wrogami wszelkiego dobra, zwolennikami zniszczenia, sprawianie bólu i cierpienia sprawia im radość. Choć możemy zobaczyć tylko najsłabszych przedstawicieli zielonoskórej rasy, to i tak powinniśmy unikać spotkania z dżinami. Ich magiczne sztuczki powodują, że są oni nie tylko sprawdzianem dla zaskoczonych poszukiwaczy przygód. Dżinowie gardzą wszystkim co żyje i co jest piękne, ale szczególną nienawiścią darzą swoich niebieskoskórych współplemieńców, których postrzegają jako zdrajców hańbiących rasę dżinów.
Ancient scarab
Poza tym chciałbym zauważyć, że Nekromancer to nie nekromanta, ale raczej czarnoksiężnik (łatwiej skumać o co chodzi) :D
Zapewne nie ustrzegłem się błędów, nie jestem w końcu zawodowym tłumaczem (mam 14 lat :D ) ale może te tłumaczenia w czymś pomogą, przynajmniej taką mam nadzieję :D .
Oczywiście tekst jest zastrzeżony i nie dałem zgody na publikowanie go w żadnym serwisie (chyba, że z dopiskiem (c) by Cáno Tolto :D). Chociaż można nawiązać współpracę ;-) ...
Pzdr
Cáno
P. S. Proszę o wytykanie błędów :D i opinie na temat moich pierwszych tłumaczeń :D .