adams_killer
24-07-2007, 21:11
Wiele osób żali się, że zostało shackowanych, choć nie korzysta z botów itd, a na komputerze ma anty-wirusa i firewalla. Problemem tu jest niewątpliwie popularność systemu windows i różnego rodzaju wirusów / keylogerów / i innych szkodliwych programów które powstają codziennie na niego. Jednym ze sposobów jest częste aktualizowanie zamulającego kompa (lecz dającego szczyptę bezpieczeństwa) antywuirusa. Po co jednak walczyć z systememem, skoro można grać na alternatywnym i bezpieczniejszym linuxe? W tym poradniku przedstawię od początku do końca, krok po kroku co zrobić aby zagrać w tibię na bezpiecznym i wolnym od wirósów systemie linux.
Pierwsze co musimy zrobić to ściągnąć jakąś dystrybucję. Dystrybucja jest to gotowa do instalacji wersja Linuksa zawierające wszystkie niezbędne programy.. Posłużę się tu całkowicie darmowym Ubuntu.
.: Pierwsze kroki :.
Pierwsze co musimy zrobić to ściągnąć system w postaci .iso (lub jeżeli mamy taką możliwość pożyczyć gotową płytkę od kolegi, zakładam jednak, że nie mamy takiej opcji.). Wchodzimy więc na http://www.ubuntu.com/getubuntu/download i z tamtąd ściągamy wersję 7.04 (prawie najnowsza, i to do niej będę dawał przykłady, inne wersje jednak różnią się nieznacznie). Gdy już ściągniemy obraz płyty należy go nagrać na czystą płytkę. Do tego celu zalecam użycie programu clone cd (do pobrania z www.nowe.pl, zajmuje jakieś 5mb) i skorzystanie z opcji nagrania obrazu na nośnik.
W momencie gdy już mamy nagraną płytę z naszym Ubuntu zalecam zrobienie backupu wszystkich plików na komputerze i nagranie ich na płytkę dvd (lub osobny dysk, ale nie partycję). Jest to działanie niezbędne, gdyż system Linux korzysta z innego systemu plików i niezbędne będzie dokonanie formatowania dysku. Teoretycznie jest możliwe zainstalowanie systemu na dysku z fat32, jednak nie jest to zalecane, o ntfs, niema mowy. Jeżeli posiadamy pliki na osobnej partycji, a nasza partycja systemowa posiada ponad 10 Gb to możemy pozwolić sobie na pominięcie robienia backup'a, gdyż usuniemy jedynie partycję systemową, i z niej utworzymy dwie nowe (dlaczego tak, a nie inaczej, o tym za chwilę).
.: Przygotowanie komputera :.
W przygotowaniu do zainstalowania nowego systemu pozostała nam już tylko jedna czynność do wykonania, a mianowicie sprawienie, aby komputer startował z płyty cd. (jeżeli startuje z cd to pomijamy ten krok). W większości nowych płytach głównych jeż też opcja ręcznego bootowania z dowolnego napędu po naciśnięciu F8 (lub innego klawisza, patrz instrukcja od płyty głównej) i wybrania z opcji startowanie (bootowanie) z cd-rom, jeżeli mamy taką możliwość to następny akapit pomijamy również.
Zaczynamy więc. Restartujemy komputer i podczas startu naciskamy del lub f2 (rzadko się zdarza aby wykorzystywane były inne klawisze) aby wejść do biosu. W biosie szukamy opcji lub zakładki boot, w różnych biosach jest w różnych miejscach, w tym momencie najlepiej poczytać instrukcję od płyty głównej. Musimy znaleźć opcję „first boot device” (lub inna podobna)i ustawić na cd-rom.
.: Instalacja systemu :.
Jeżeli chcesz mieć Linuksa i Windowsa na raz, patrz na koniec artykułu.
Po wystartowaniu komputera z płyty powinniśmy ujrzeć proste menu, zawierające podstawowe opcje. Jest ono w języku angielskim, ale my jesteśmy polakami, zatem naciskamy F2 i z dostępnych języków wybieramy polski. Następnie wybieramy „Uruchom Ubuntu” i cierpliwie czekamy, aż system się całkowicie załaduje.
W chwili obecnej mamy w pełni funkcjonujący system linux, jednak uruchomiony z płyty działa dosyć powoli, a żeby uruchomić tibie w trybie live trza się odrobinkę na kombinować. Jeżeli w tym momencie wyłączymy komputer, włączy nam się dalej Windows, ponieważ na razie nasz Ubuntu istnieje jedynie w pamięci ram.
Na pulpicie bez problemu odnajdziemy ikonkę podpisaną jaki „Install” , klikamy więc dwukrotnie.
powinniśmy ujrzeć taki widok:
http://img59.imageshack.us/img59/5184/35375525uc4.jpg
Jest już zaznaczony Polski (jak nie to zaznaczamy), więc pozostaje tylko kliknąć „Do przodu”. Mamy teraz do wyboru strefę czasową i możliwość ustawienia czasu, po ustawieniu poprawnych danych ponownie klikamy „Do przodu”. Otrzymujemy teraz możliwość ustawienia typu klawiatury, i sprawdzenia czy dobrze jest obsługiwana, po sprawdzeniu klikamy ponownie „Do przodu”.
Powinniśmy ujrzeć taki widok:
http://img233.imageshack.us/img233/8978/2wyw4.jpg
System chce za nas sam skonfigurować dysk, co dla całkowicie zielonych jest nawet wygodne, my jednak nie chcemy aby coś działo się bez naszej wiedzy, dlatego zaznaczamy „Ręcznie” i klikamy „Do przodu”. Właśnie uruchomił się nam prosty w obsłudze program do partycjonowania dysku. Musimy utworzyć dwie partycje, jedną na system (minimum 4 Gb) i jedną tak zwaną partycję swap (1 Gb). W systemie Windows istnieje tak zwany „plik wirtualnej pamięci”, który pełni rolę pamięci ram, gdyby ta się zapełniła. W Linuksie rolę tego pliku pełni osobna partycja, zwana swap. Jeżeli jak już wspomniałem mamy partycję systemową ok. 10 Gb to będziemy usuwali tylko jedną jeżeli mniej to musimy jakoś znaleźć dodatkowe miejsce.
Zaczynamy od usunięcia istniejącej partycji systemowej, poprzez wybranie opcji „Usuń” (delete). Powinniśmy w tym miejscu ujrzeć wolną przestrzeń. Klikamy zatem na tą wolną przestrzeń (free space) i na przycisk „New partition” (nowa partycja).
Stworzymy najpierw dysk systemowy. W polu „Type for the new partition” (Typ nowej partycji) wybieramy opcję Primary (podstawowa). W polu „New partition size in megabytes (100000 bytes)” (Wielkość nowej partycji) wpisujemy wielkość wolnego miejsca pomniejszoną o 2 Gb (~2000 Mb, które będzie potrzebne na swap). W polu „Use as” (użyj jako) wybieramy ext3. Na końcu w polu „Mount point” (punkt montowania) wpisujemy „/” (bez „”, znak / oznacza, iż to będzie partycja systemowa). Klikamy „ok”.
Mamy gotową partycję systemową, teraz musimy stworzyć jeszcze swap. Klikamy zatem jeszcze raz na wolną przestrzeń i potem na przycisk „New partition”. Tym razem w polu „Type for ...” wybieramy „Logical” (logiczna), a w miejscu „New partition size ... ” pozostawiamy tyle ile jest (jest to reszta wolnego miejsca). W polu „Use as” wybieramy „swap”, natomiast pole Mount point powinno być nieaktywne. Klikamy „ok”.
http://img523.imageshack.us/img523/5529/4swf6.jpg
Dysk mamy w tym momencie już przygotowany do instalacji Ubuntu, klikamy zatem „Do przodu”. Następny krok niema dla nas absolutnie żadnego znaczenia, dlatego ponownie klikamy „Do przodu”.
W tym momencie system chce abyśmy podali dane z jakich będziemy korzystać podczas logowania się, uzupełniamy zatem i klikamy „Do przodu”.
To już jest ostatni krok przed instalacją Linuksa, mamy podgląd na dane jakie wcześniej wprowadziliśmy, po zweryfikowaniu ich (lub też nie, bo poco to komu) klikamy po raz ostatni i zaczyna się instalować system. Najpierw wprowadzi on zmiany na dysku (wprowadzi nowe partycje i sformatuje je), potem natomiast skopiuje pliki i je skonfiguruje. Po skończonej instalacji zapyta nas czy chcemy dalej korzystać z płyty cd czy też uruchomić komputer ponownie. Wybieramy „Uruchom ponownie” (reboot). W tym momencie jeżeli przedtem wprowadzaliśmy zmiany w biosie komputera w celu odpalenia komputera z płyty cd, przywracamy „First boot” na HDD-0 (na nasz dysk twardy).
.: Konfiguracja środowiska :.
Po ponownym uruchomieniu komputera i zalogowaniu się, mamy przed sobą goły system Ubuntu. Zanim ściągniemy tibię i zaczniemy grać musimy skonfigurować dwa elementy, mianowicie połączenie z internetem i kartę graficzną.
Rozpoczniemy od konfiguracji połączenia z internetem. Użytkownicy posiadający modem / router z usługą DHCP powinni mieć internet skonfigurowany automatycznie. Jeżeli należysz do nich kliknij ikonkę Firefoksa i wejdź na jakąkolwiek stronę w internecie (np tibia.pl). Jakbyś nie wiedział która to ikonka kliknij (w lewym górnym rogu) Aplications (Aplikacje) >> internet >> Firefoks.
Jeżeli natomiast musimy ręcznie wpisywać adres ip to klikamy na System >> Administration (administracja) >> Network (sieć). W tym momencie system prawdopodobnie poprosi nas o podanie hasła, podajemy zatem to samo co podczas logowania.
Klikamy na pierwsze połączenie z góry i klikamy właściwości (setings lub preferences, jedyny przycisk na prawo od listy). W polu Configuration (konfiguracja) wybieramy „Static IP adress” (Statyczny adres IP) i uzupełniamy listę, po czym klikamy „ok”. Musimy jeszcze wypełnić adresy dns, klikamy zatem na zakładkę „DNS” i klikamy na pierwszą listę, wpisujemy adres, i naciskamy enter, klikamy na dodaj, wpisujemy drugi adres, i naciskamy enter. Klikamy zamknij, i w tym momencie cieszymy się internetem.
http://img228.imageshack.us/img228/9538/siec00pl1ea3.jpg
Użytkownicy specyficznie innej neostrady powinni ściągnąć program ubuneo (czy ubu-neo), on niemal wszystko zrobi za was. (tak nie mace internetu hyhy, sćiągnijcie u kolegi, i przynieście na pen-drivie)
Połączenia przez modem nie rozpatruję, gdyż mało kto już z tego korzysta.
.: Instalacja karty graficzneej :.
Do szczęśliwego grania w tibię brakuje nam jeszcze jednego, mianowicie zainstalowanych i uruchomionego sterownika karty graficznej. Pierwsze co musimy zrobić to zidentyfikować ją, a mianowicie model, będzie później nam to potrzebne.
Jeżeli ściągnełeś najnowszyego ubuntu (nowszego od 7.04/7.05) sprawdź na końcu, zaszły pewne zmiany!
(gdy oryginalnie pisałem ten tekst metoda opisana na końcu nie działała)
Teraz klikamy System >> Administration >> Synaptic Package Menager ( Menadżer Pakietów Synaptic). Najpierw odświerzamy listę pakietów, dlatego klikamy na „Refresh” (odśwież) a potem klikamy na przycisk Serach (szukaj), jeżeli mamy kartę graficzną z układem nvidia to wpisujemy nvidia-glx i klikamy „szukaj”. Znalazło nam kilka pakietów, teraz w zależności od modelu karty wybieramy ten prawidłowy:
nvidia-glx-legacy dla kart od rivy, do geforca 2.
nvidia-glx dla kart od geforce 3 do geforce FX (5200 i inne)
nvidia-glx-new dla kart od geforce 6 do geforce 8.
i klikamy prawym przyciskiem obok interesującego nas pakietu i wybieramy „Mark for instalation” (zaznacz do instalacji), po czym klikamy na zielony znczek (apply, zastosuj) i czekamy aż program ściągnie i skonfiguruje pakiet.
http://img167.imageshack.us/img167/144/nvi11fp4bt3.jpg
Użytkownicy kart graficznych z układem ati mają odrobinkę łatwiej, gdyż praktycznie wystarczy im informacja na temat producenta układu. W polu szukaj w synaptic'u wpisujemy zatem „fglrx” i zaznaczamy do instalacji pakiet „xorg-driver-fglrx”, i klikamy zastosuj.
To nie koniec zadania, teraz czeka nas najtrudniejsze, czyli sprawienie aby nasz system korzystał z nowego sterownika. Można to zrobić na kilka sposobów, istnieją również narzędzia do automatycznej konfiguracji, my jednak wybierzemy nie najprostszy, ale naj szybszy sposób, czyli konfiguracja ręczna :).
Do dzieła zatem. Klikamy na Aplikacje >> Akcesoria >> Terminal. Wuskoczy nam białe okienko, z możliwością wpisywania komend. Wpisujemy „sudo gedit /etc/X11/xorg.conf”, co oznacza mniej więcej tyle aby otwarło jako addministrator za pomocą programu gedit (podobny do notatnika) plik xorg.conf. Konsola poprosi nas o wpisanie hasła, wpisujemy zatem i powinniśmy ujrzeć nasz plik konfiguracyjny.
W miejscu gdzie mamy „Section "Module"” a ponim kilka razy napisane load, szukamy miejsca gdzie pisze „Load "dri"” i stawiamy hasz przed napisem load. ta linijka powinna wyglądać tak: „#Load "dri"”.
http://img228.imageshack.us/img228/6803/konsola11gi2sq2.jpg
Teraz w tym pliku szukamy „Section "Device"” a w nim miejsca gdzie pisze „driver”. W przypadku kart nvidia zmieniamy to co pisze w cudzysłowiu po Driver na „nvidia”, w przypadku ati na „fglrx”. Zapisujemy plik (file >> save [plik >> zapisz]) i wyłączamy program.
Teraz musimy zrestartować powłokę graficzną lub koomputer, aby zrobić to pierwsze naciskamy lewy alt, prawy control i backspace a potem logujemy się ponownie, aby zrestartować komputer klikamy na drzwi w prawym górnym rogu i i wybieramy „reboot” (uruchom ponownie).
Jeżeli wszystko poszło poprawnie komputer powinien się normalnie uruchomić i w przypadku kart nvidii przed pokazaniem ekranu logowania wyświetlić na chwilkę logo nvidii. (nie wiem jak jest w przypadku ati). Jeżeli coś nie wyszło to zostaniemy prawdopodobnie poinformowani o tym, i po kilku krotnym naciśnięciu enter przeniesieni do trybu tekstowego. Nie panikujcie, zalogujcie się do trybu tekstowego i wpiszcie „sudo pico /etc/X11/xorg.conf” (pico to prosty edytor tekstu w trybie tekstowym, każdy połapie sie jak go obsłużyć) i wpiszcie spowrotem na miejsce zmian to co było, po czym wpiszcie „startx” sprawdźcie czy robiliście wszystko dobrze.
.: Tibia :.
Jeżeli system wam działa pora wejść na www.tibia.com i ściągnąć linuksowego klienta (klik na link, i wybrać „save as” (zapisz jako). Po udanym ściągnięciu pliku należy go wypakować, klikamy na niego w tym celu prawym przyciskiem myszk i wybieramy „Extract here” (rozpakuj tutaj). Klikamy dwukrotnie na folder z tibią, potem na Tibia i możemy grać.
http://img231.imageshack.us/img231/8503/skrinzl6.jpg
.: I muzyka w tle :.
Wielu użytkowników podczas grania w tibie lubi słuchać muzykę, dlatego polecam za pomocą synaptic's zainstalować program xmms (przypomina winampa, i jest do niego multum wtyczek). Po zainstalowaniu będzie on w Aplikacje >> Dźwięk i obraz >> xmms.
Miłego i bezpiecznego grania. O ile nie podacie wprost komuś hasła (lub na stronce pseudo-cipsoftu) o tyle na 100% jestem pewien, że was nikt nie hacknie.
.: Linux i Windows na jednym dysku :.
Da się mieć na jednym dysku linuksa i windowsa, nie jest to przez nikogo zalecane, ale możliwe. Jedyne co należy wtedy zrobić to odpowiednio przygotować dysk. Podczas partycjonowania, należy ustawić tak aby 1 partycja podstawowa była przeznaczona dla windows, a następne dwie na linuksa(jedna na system i jedna na swap), kolejne mogą być partycjami współdzielonymi przez systemy.
Na początku instalujemy system windows (lub jeżeli mamy już zainstalowanego zostawiamy w spokoju). W windowsie należy przygotować ok. 10 Gb wolnego miejsca (musi być to przestrzeń ciągła). Najłatwiej jest to zrobić korzystając z zarządzania dyskiem (panel sterowania >> narzędzia administracyjne) i usunąć jedną z partycji a następnie zrobić nową, mniejszą o 10 Gb. Pozostałą przestrzeń należy pozostawić niezagospodarowaną.
Dalej postępujemy wg. wyżej opisanego poradnika, z tym wyjątkiem, że podczas partycjonowania dysku nie usuwamy już żadnych partycji, a jedynie tworzymy na wolnym miejscu dwie nowe dla naszego systemu. Ważne jest także abyśmy dali edit w programie partycjonującym (tym podczas instalacji Ubuntu) na każdą partycję (poza tymi dwoma przed chwilą utworzonymi) i w polu „Mount point” (punkt montowania) wpisali „/media/<nazwa dysku z listy>” (np: „/media/sda1”). Dzięki temu pod linuksem będziemy mieli dostęp do wszystkich partycji na dysku bez dodatkowego kombinowania. (będą ikonki na pulpicie reprezentujące partycje, oraz na liście po kliknięciu na „Miejsca” (Places).
Po zainstalowaniu linuksa będziemy mieli dostęp do obydwu systemów podczas startu komputera (lista, z opcją wyboru windows, lub linux).
Jak podoba się poradnik?
Czekam na komentarze.
---------------------edit---------------------------
W nowej wersji ubuntu zostało zmodyfikowane, zmiany objeły instalacje karty graficznej. Oczywiscie osoby które chcą mogą instalować je dalej za pomocą skryptu z nvidia.com, osoby które natomiast chcą zrobić to łatwo muszą dalej ściągnąć sterownik tak jak pisałem. Różni się natomiast sposób jego instalacji... został on uproszczony do kliknięcia w zakładce administracja na Menadżer sterowników własnościowych i skorzystanie z opcji włącz... system wszystko zrobi za nas. Działa w przypadku ati i nvidia.
W NAJNOWSZEJ WERSJU UBUNTU NIE NALEŻY MODYFIKOWAĆ PLIKU XORG.CONF
Pierwsze co musimy zrobić to ściągnąć jakąś dystrybucję. Dystrybucja jest to gotowa do instalacji wersja Linuksa zawierające wszystkie niezbędne programy.. Posłużę się tu całkowicie darmowym Ubuntu.
.: Pierwsze kroki :.
Pierwsze co musimy zrobić to ściągnąć system w postaci .iso (lub jeżeli mamy taką możliwość pożyczyć gotową płytkę od kolegi, zakładam jednak, że nie mamy takiej opcji.). Wchodzimy więc na http://www.ubuntu.com/getubuntu/download i z tamtąd ściągamy wersję 7.04 (prawie najnowsza, i to do niej będę dawał przykłady, inne wersje jednak różnią się nieznacznie). Gdy już ściągniemy obraz płyty należy go nagrać na czystą płytkę. Do tego celu zalecam użycie programu clone cd (do pobrania z www.nowe.pl, zajmuje jakieś 5mb) i skorzystanie z opcji nagrania obrazu na nośnik.
W momencie gdy już mamy nagraną płytę z naszym Ubuntu zalecam zrobienie backupu wszystkich plików na komputerze i nagranie ich na płytkę dvd (lub osobny dysk, ale nie partycję). Jest to działanie niezbędne, gdyż system Linux korzysta z innego systemu plików i niezbędne będzie dokonanie formatowania dysku. Teoretycznie jest możliwe zainstalowanie systemu na dysku z fat32, jednak nie jest to zalecane, o ntfs, niema mowy. Jeżeli posiadamy pliki na osobnej partycji, a nasza partycja systemowa posiada ponad 10 Gb to możemy pozwolić sobie na pominięcie robienia backup'a, gdyż usuniemy jedynie partycję systemową, i z niej utworzymy dwie nowe (dlaczego tak, a nie inaczej, o tym za chwilę).
.: Przygotowanie komputera :.
W przygotowaniu do zainstalowania nowego systemu pozostała nam już tylko jedna czynność do wykonania, a mianowicie sprawienie, aby komputer startował z płyty cd. (jeżeli startuje z cd to pomijamy ten krok). W większości nowych płytach głównych jeż też opcja ręcznego bootowania z dowolnego napędu po naciśnięciu F8 (lub innego klawisza, patrz instrukcja od płyty głównej) i wybrania z opcji startowanie (bootowanie) z cd-rom, jeżeli mamy taką możliwość to następny akapit pomijamy również.
Zaczynamy więc. Restartujemy komputer i podczas startu naciskamy del lub f2 (rzadko się zdarza aby wykorzystywane były inne klawisze) aby wejść do biosu. W biosie szukamy opcji lub zakładki boot, w różnych biosach jest w różnych miejscach, w tym momencie najlepiej poczytać instrukcję od płyty głównej. Musimy znaleźć opcję „first boot device” (lub inna podobna)i ustawić na cd-rom.
.: Instalacja systemu :.
Jeżeli chcesz mieć Linuksa i Windowsa na raz, patrz na koniec artykułu.
Po wystartowaniu komputera z płyty powinniśmy ujrzeć proste menu, zawierające podstawowe opcje. Jest ono w języku angielskim, ale my jesteśmy polakami, zatem naciskamy F2 i z dostępnych języków wybieramy polski. Następnie wybieramy „Uruchom Ubuntu” i cierpliwie czekamy, aż system się całkowicie załaduje.
W chwili obecnej mamy w pełni funkcjonujący system linux, jednak uruchomiony z płyty działa dosyć powoli, a żeby uruchomić tibie w trybie live trza się odrobinkę na kombinować. Jeżeli w tym momencie wyłączymy komputer, włączy nam się dalej Windows, ponieważ na razie nasz Ubuntu istnieje jedynie w pamięci ram.
Na pulpicie bez problemu odnajdziemy ikonkę podpisaną jaki „Install” , klikamy więc dwukrotnie.
powinniśmy ujrzeć taki widok:
http://img59.imageshack.us/img59/5184/35375525uc4.jpg
Jest już zaznaczony Polski (jak nie to zaznaczamy), więc pozostaje tylko kliknąć „Do przodu”. Mamy teraz do wyboru strefę czasową i możliwość ustawienia czasu, po ustawieniu poprawnych danych ponownie klikamy „Do przodu”. Otrzymujemy teraz możliwość ustawienia typu klawiatury, i sprawdzenia czy dobrze jest obsługiwana, po sprawdzeniu klikamy ponownie „Do przodu”.
Powinniśmy ujrzeć taki widok:
http://img233.imageshack.us/img233/8978/2wyw4.jpg
System chce za nas sam skonfigurować dysk, co dla całkowicie zielonych jest nawet wygodne, my jednak nie chcemy aby coś działo się bez naszej wiedzy, dlatego zaznaczamy „Ręcznie” i klikamy „Do przodu”. Właśnie uruchomił się nam prosty w obsłudze program do partycjonowania dysku. Musimy utworzyć dwie partycje, jedną na system (minimum 4 Gb) i jedną tak zwaną partycję swap (1 Gb). W systemie Windows istnieje tak zwany „plik wirtualnej pamięci”, który pełni rolę pamięci ram, gdyby ta się zapełniła. W Linuksie rolę tego pliku pełni osobna partycja, zwana swap. Jeżeli jak już wspomniałem mamy partycję systemową ok. 10 Gb to będziemy usuwali tylko jedną jeżeli mniej to musimy jakoś znaleźć dodatkowe miejsce.
Zaczynamy od usunięcia istniejącej partycji systemowej, poprzez wybranie opcji „Usuń” (delete). Powinniśmy w tym miejscu ujrzeć wolną przestrzeń. Klikamy zatem na tą wolną przestrzeń (free space) i na przycisk „New partition” (nowa partycja).
Stworzymy najpierw dysk systemowy. W polu „Type for the new partition” (Typ nowej partycji) wybieramy opcję Primary (podstawowa). W polu „New partition size in megabytes (100000 bytes)” (Wielkość nowej partycji) wpisujemy wielkość wolnego miejsca pomniejszoną o 2 Gb (~2000 Mb, które będzie potrzebne na swap). W polu „Use as” (użyj jako) wybieramy ext3. Na końcu w polu „Mount point” (punkt montowania) wpisujemy „/” (bez „”, znak / oznacza, iż to będzie partycja systemowa). Klikamy „ok”.
Mamy gotową partycję systemową, teraz musimy stworzyć jeszcze swap. Klikamy zatem jeszcze raz na wolną przestrzeń i potem na przycisk „New partition”. Tym razem w polu „Type for ...” wybieramy „Logical” (logiczna), a w miejscu „New partition size ... ” pozostawiamy tyle ile jest (jest to reszta wolnego miejsca). W polu „Use as” wybieramy „swap”, natomiast pole Mount point powinno być nieaktywne. Klikamy „ok”.
http://img523.imageshack.us/img523/5529/4swf6.jpg
Dysk mamy w tym momencie już przygotowany do instalacji Ubuntu, klikamy zatem „Do przodu”. Następny krok niema dla nas absolutnie żadnego znaczenia, dlatego ponownie klikamy „Do przodu”.
W tym momencie system chce abyśmy podali dane z jakich będziemy korzystać podczas logowania się, uzupełniamy zatem i klikamy „Do przodu”.
To już jest ostatni krok przed instalacją Linuksa, mamy podgląd na dane jakie wcześniej wprowadziliśmy, po zweryfikowaniu ich (lub też nie, bo poco to komu) klikamy po raz ostatni i zaczyna się instalować system. Najpierw wprowadzi on zmiany na dysku (wprowadzi nowe partycje i sformatuje je), potem natomiast skopiuje pliki i je skonfiguruje. Po skończonej instalacji zapyta nas czy chcemy dalej korzystać z płyty cd czy też uruchomić komputer ponownie. Wybieramy „Uruchom ponownie” (reboot). W tym momencie jeżeli przedtem wprowadzaliśmy zmiany w biosie komputera w celu odpalenia komputera z płyty cd, przywracamy „First boot” na HDD-0 (na nasz dysk twardy).
.: Konfiguracja środowiska :.
Po ponownym uruchomieniu komputera i zalogowaniu się, mamy przed sobą goły system Ubuntu. Zanim ściągniemy tibię i zaczniemy grać musimy skonfigurować dwa elementy, mianowicie połączenie z internetem i kartę graficzną.
Rozpoczniemy od konfiguracji połączenia z internetem. Użytkownicy posiadający modem / router z usługą DHCP powinni mieć internet skonfigurowany automatycznie. Jeżeli należysz do nich kliknij ikonkę Firefoksa i wejdź na jakąkolwiek stronę w internecie (np tibia.pl). Jakbyś nie wiedział która to ikonka kliknij (w lewym górnym rogu) Aplications (Aplikacje) >> internet >> Firefoks.
Jeżeli natomiast musimy ręcznie wpisywać adres ip to klikamy na System >> Administration (administracja) >> Network (sieć). W tym momencie system prawdopodobnie poprosi nas o podanie hasła, podajemy zatem to samo co podczas logowania.
Klikamy na pierwsze połączenie z góry i klikamy właściwości (setings lub preferences, jedyny przycisk na prawo od listy). W polu Configuration (konfiguracja) wybieramy „Static IP adress” (Statyczny adres IP) i uzupełniamy listę, po czym klikamy „ok”. Musimy jeszcze wypełnić adresy dns, klikamy zatem na zakładkę „DNS” i klikamy na pierwszą listę, wpisujemy adres, i naciskamy enter, klikamy na dodaj, wpisujemy drugi adres, i naciskamy enter. Klikamy zamknij, i w tym momencie cieszymy się internetem.
http://img228.imageshack.us/img228/9538/siec00pl1ea3.jpg
Użytkownicy specyficznie innej neostrady powinni ściągnąć program ubuneo (czy ubu-neo), on niemal wszystko zrobi za was. (tak nie mace internetu hyhy, sćiągnijcie u kolegi, i przynieście na pen-drivie)
Połączenia przez modem nie rozpatruję, gdyż mało kto już z tego korzysta.
.: Instalacja karty graficzneej :.
Do szczęśliwego grania w tibię brakuje nam jeszcze jednego, mianowicie zainstalowanych i uruchomionego sterownika karty graficznej. Pierwsze co musimy zrobić to zidentyfikować ją, a mianowicie model, będzie później nam to potrzebne.
Jeżeli ściągnełeś najnowszyego ubuntu (nowszego od 7.04/7.05) sprawdź na końcu, zaszły pewne zmiany!
(gdy oryginalnie pisałem ten tekst metoda opisana na końcu nie działała)
Teraz klikamy System >> Administration >> Synaptic Package Menager ( Menadżer Pakietów Synaptic). Najpierw odświerzamy listę pakietów, dlatego klikamy na „Refresh” (odśwież) a potem klikamy na przycisk Serach (szukaj), jeżeli mamy kartę graficzną z układem nvidia to wpisujemy nvidia-glx i klikamy „szukaj”. Znalazło nam kilka pakietów, teraz w zależności od modelu karty wybieramy ten prawidłowy:
nvidia-glx-legacy dla kart od rivy, do geforca 2.
nvidia-glx dla kart od geforce 3 do geforce FX (5200 i inne)
nvidia-glx-new dla kart od geforce 6 do geforce 8.
i klikamy prawym przyciskiem obok interesującego nas pakietu i wybieramy „Mark for instalation” (zaznacz do instalacji), po czym klikamy na zielony znczek (apply, zastosuj) i czekamy aż program ściągnie i skonfiguruje pakiet.
http://img167.imageshack.us/img167/144/nvi11fp4bt3.jpg
Użytkownicy kart graficznych z układem ati mają odrobinkę łatwiej, gdyż praktycznie wystarczy im informacja na temat producenta układu. W polu szukaj w synaptic'u wpisujemy zatem „fglrx” i zaznaczamy do instalacji pakiet „xorg-driver-fglrx”, i klikamy zastosuj.
To nie koniec zadania, teraz czeka nas najtrudniejsze, czyli sprawienie aby nasz system korzystał z nowego sterownika. Można to zrobić na kilka sposobów, istnieją również narzędzia do automatycznej konfiguracji, my jednak wybierzemy nie najprostszy, ale naj szybszy sposób, czyli konfiguracja ręczna :).
Do dzieła zatem. Klikamy na Aplikacje >> Akcesoria >> Terminal. Wuskoczy nam białe okienko, z możliwością wpisywania komend. Wpisujemy „sudo gedit /etc/X11/xorg.conf”, co oznacza mniej więcej tyle aby otwarło jako addministrator za pomocą programu gedit (podobny do notatnika) plik xorg.conf. Konsola poprosi nas o wpisanie hasła, wpisujemy zatem i powinniśmy ujrzeć nasz plik konfiguracyjny.
W miejscu gdzie mamy „Section "Module"” a ponim kilka razy napisane load, szukamy miejsca gdzie pisze „Load "dri"” i stawiamy hasz przed napisem load. ta linijka powinna wyglądać tak: „#Load "dri"”.
http://img228.imageshack.us/img228/6803/konsola11gi2sq2.jpg
Teraz w tym pliku szukamy „Section "Device"” a w nim miejsca gdzie pisze „driver”. W przypadku kart nvidia zmieniamy to co pisze w cudzysłowiu po Driver na „nvidia”, w przypadku ati na „fglrx”. Zapisujemy plik (file >> save [plik >> zapisz]) i wyłączamy program.
Teraz musimy zrestartować powłokę graficzną lub koomputer, aby zrobić to pierwsze naciskamy lewy alt, prawy control i backspace a potem logujemy się ponownie, aby zrestartować komputer klikamy na drzwi w prawym górnym rogu i i wybieramy „reboot” (uruchom ponownie).
Jeżeli wszystko poszło poprawnie komputer powinien się normalnie uruchomić i w przypadku kart nvidii przed pokazaniem ekranu logowania wyświetlić na chwilkę logo nvidii. (nie wiem jak jest w przypadku ati). Jeżeli coś nie wyszło to zostaniemy prawdopodobnie poinformowani o tym, i po kilku krotnym naciśnięciu enter przeniesieni do trybu tekstowego. Nie panikujcie, zalogujcie się do trybu tekstowego i wpiszcie „sudo pico /etc/X11/xorg.conf” (pico to prosty edytor tekstu w trybie tekstowym, każdy połapie sie jak go obsłużyć) i wpiszcie spowrotem na miejsce zmian to co było, po czym wpiszcie „startx” sprawdźcie czy robiliście wszystko dobrze.
.: Tibia :.
Jeżeli system wam działa pora wejść na www.tibia.com i ściągnąć linuksowego klienta (klik na link, i wybrać „save as” (zapisz jako). Po udanym ściągnięciu pliku należy go wypakować, klikamy na niego w tym celu prawym przyciskiem myszk i wybieramy „Extract here” (rozpakuj tutaj). Klikamy dwukrotnie na folder z tibią, potem na Tibia i możemy grać.
http://img231.imageshack.us/img231/8503/skrinzl6.jpg
.: I muzyka w tle :.
Wielu użytkowników podczas grania w tibie lubi słuchać muzykę, dlatego polecam za pomocą synaptic's zainstalować program xmms (przypomina winampa, i jest do niego multum wtyczek). Po zainstalowaniu będzie on w Aplikacje >> Dźwięk i obraz >> xmms.
Miłego i bezpiecznego grania. O ile nie podacie wprost komuś hasła (lub na stronce pseudo-cipsoftu) o tyle na 100% jestem pewien, że was nikt nie hacknie.
.: Linux i Windows na jednym dysku :.
Da się mieć na jednym dysku linuksa i windowsa, nie jest to przez nikogo zalecane, ale możliwe. Jedyne co należy wtedy zrobić to odpowiednio przygotować dysk. Podczas partycjonowania, należy ustawić tak aby 1 partycja podstawowa była przeznaczona dla windows, a następne dwie na linuksa(jedna na system i jedna na swap), kolejne mogą być partycjami współdzielonymi przez systemy.
Na początku instalujemy system windows (lub jeżeli mamy już zainstalowanego zostawiamy w spokoju). W windowsie należy przygotować ok. 10 Gb wolnego miejsca (musi być to przestrzeń ciągła). Najłatwiej jest to zrobić korzystając z zarządzania dyskiem (panel sterowania >> narzędzia administracyjne) i usunąć jedną z partycji a następnie zrobić nową, mniejszą o 10 Gb. Pozostałą przestrzeń należy pozostawić niezagospodarowaną.
Dalej postępujemy wg. wyżej opisanego poradnika, z tym wyjątkiem, że podczas partycjonowania dysku nie usuwamy już żadnych partycji, a jedynie tworzymy na wolnym miejscu dwie nowe dla naszego systemu. Ważne jest także abyśmy dali edit w programie partycjonującym (tym podczas instalacji Ubuntu) na każdą partycję (poza tymi dwoma przed chwilą utworzonymi) i w polu „Mount point” (punkt montowania) wpisali „/media/<nazwa dysku z listy>” (np: „/media/sda1”). Dzięki temu pod linuksem będziemy mieli dostęp do wszystkich partycji na dysku bez dodatkowego kombinowania. (będą ikonki na pulpicie reprezentujące partycje, oraz na liście po kliknięciu na „Miejsca” (Places).
Po zainstalowaniu linuksa będziemy mieli dostęp do obydwu systemów podczas startu komputera (lista, z opcją wyboru windows, lub linux).
Jak podoba się poradnik?
Czekam na komentarze.
---------------------edit---------------------------
W nowej wersji ubuntu zostało zmodyfikowane, zmiany objeły instalacje karty graficznej. Oczywiscie osoby które chcą mogą instalować je dalej za pomocą skryptu z nvidia.com, osoby które natomiast chcą zrobić to łatwo muszą dalej ściągnąć sterownik tak jak pisałem. Różni się natomiast sposób jego instalacji... został on uproszczony do kliknięcia w zakładce administracja na Menadżer sterowników własnościowych i skorzystanie z opcji włącz... system wszystko zrobi za nas. Działa w przypadku ati i nvidia.
W NAJNOWSZEJ WERSJU UBUNTU NIE NALEŻY MODYFIKOWAĆ PLIKU XORG.CONF