Nic jednak nie pokona studiów, na których zmuszeni jesteśmy uczyć się wiedzy sprzed parudziesięciu lat. Jakiś czas temu w materiałach wykładowcy znalazłam informację, że azbest jest bardzo dobrym materiałem budowlanym. Takich ciekawostek napotkałam więcej.

albo wzmacniacze pasmowe z czerwoną gwiazdą, instrukcją po rosyjsku i nalepką "do muzeum" w laboratorium metrologicznym.

Dla mnie osobiście podoba się system szkolnictwa w Belgii.

Po Podstawówce idzie się do połączonego Gimnazjum z Liceum/zawodówka/technikum.

I tam co jakiś czas (co rok czy dwa) idzie się bardziej w konkretna specjalizacje (co za tym idzie odrzucenie pewnych przedmiotów lub dodanie nowych itp.)

np. Dzieciak po podstawówce idzie do takiej szkoły i ma wybór :
Liceum
Technikum
Zawodówka

1-2 rok jest dość ogólny natomiast w 3 klasie wybierałeś sobie zawód (w przypadku zawodówki) następnie na którymś roku (chyba 5) miałeś specjalizacje a gdy ukończysz 6 klasę mogłeś albo iść do pracy albo doedukować się robiąc 7 rok.

Myślę ze taki system byłby dobry, i u nas. W większości przypadków po podstawówce już widać kto nadaje się do pracy fizycznej a kto do umysłowej. A Zawód itp. to wybierało się z czasem...

Pamiętam ze bylem 2 tygodnie na takim stażu w Belgijskiej Zawodowce , przydzielili mnie wtedy do 2 klasy a ze była to końcówka roku szkolnego to stawali tam chłopaki przed wyborem zawodu. I Każdego dnia odwiedzaliśmy inny zakład itp. i tam nauczyciel szczegółowo opowiadał o danym zawodzie , można było spróbować swoich sil w prostych zadaniach oraz był jakiś tam pokaz tego co się robi.

No to fajnie masz w domu, u nas etyka w zasadzie jest całkiem... przyjemna (mimo iż trwa od godziny 14:15 do 15:50), a maturalna może nie uczęszczać na żaden z tych dwóch przedmiotów.

No właśnie ja w drugiej klasie liceum nie musiałem na żaden, ale w trzeciej musiałem wybrać. A etyka była w paczkach dwugodzinnych od 15 do trochę przed 17 w dniu kiedy zaczynałem od 8 rano - i wymagała napisania pracy zaliczeniowej. Na religii niby były jakieś sprawdziany, ale w praktyce co byś na nie zrobił na koniec nie miałeś mniej niż 5.

Ja na religię nie chodzę, etyki nie mam, mam we wtorek okienko na 5 lekcyjnej, a w piątek wychodzę godzinę wcześniej, kthxbye.

Nie chce poruszać tematu nauczania języka rosyjskiego w mojej szkole. Nauczycielka jest zagorzałą Rosjanka, która nie da powiedzieć złego słowa o Rosji i uważa ten kraj za potęgę w każdym calu! Jak mam iść na jej lekcję, nóż mi się w kieszeni otwiera... Nie wiem jednak jak to wygląda w innych szkołach

W swojej karierze rosyjskiego uczyłem (nadal uczę) się 2 razy:
1) w gimnazjum - sympatyczna nauczycielka, fanka Rosji, samowar'owa fetyszystka.
2) na studiach - kobieta zakręcona na punkcie Rosji, Rosja jest wspaniała, wiele miejsc pracy dla inżynierów i w ogóle cud i miód, bratajmy się!

Czyli nie jesteś sam :D

A ja mam wolne poniedziałki, wolny co drugi piątek i 20 godzin zajęć tygodniowo, w tym na połowę w gruncie rzeczy nie muszę chodzić. :*

Phi, na mnie przynajmniej nie mówią Łasy!

Do polskiego sie przyloz, bo twoj post jest sprzeczny sam w sobie:D
A jezki obce nie zaszkodza.

W szkole? IMHO zaszkodzą. Zależy jeszcze jakie, z jakim nauczycielem i czy chcesz się ich uczyć. Angielski i niemiecki w szkole to moim zdaniem totalna pomyłka (może ze względu na to, że korzysta się z podręczników układanych przez polskich specyalistów, którzy kładą nacisk na suche formułki, zamiast na umiejętność dogadania się). Za to włoski, francuski, hiszpański - jeżeli ma się dobrego nauczyciela - przydadzą się. Jeżeli chcesz się nauczyć języka, oczywiście. Inaczej tylko stracisz czas. To nie geografia, historia czy polski, gdzie możesz słuchać na lekcji trzy po trzy i część zapamiętać - tutaj jeżeli nie uczysz się systematycznie, nie zapamiętasz nic.

Mógłbym nawet zaryzykować stwierdzenie, że przez naukę języków obcych w szkole możesz się uwstecznić (mówię tu o angielskim i niemieckim, gdzie kładzie się nacisk na zapamiętanie formułek). Jak? Załóżmy, że rozmawiasz po angielsku już całkiem dobrze, bo oglądałeś filmy z napisami, czytałeś książki po angielsku, gadałeś na czatach. Wiele struktur gramatycznych stosujesz naturalnie, bez zastanowienia (dokładnie tak jak po polsku!). Wtedy przychodzi omówienie jednej z nich na lekcji. I od tej pory za każdym razem, gdy używasz tej struktury, zatrzymujesz się i zaczynasz zastanawiać, czy robisz to poprawnie. Znam to z autopsji. Nie wierzysz? Obserwuj:

Będziesz teraz się nad tym zastanawiał przy każdym użyciu słów liczba czy ilość. To jak z "od teraz sam kontrolujesz swój oddech" czy najtańszym odtwarzaczem muzycznym na rynku ("The Final Countdown leci teraz w twojej głowie").

Przydadzą Ci się na biofizyce. Poza tym matematyka jest przydatna w wielu obszarach nauk medycznych.

Takie stwierdzenie mozna zastosowac do kazdego przedmiotu.

Z tego zdania mozna wnioskowac, ze:
a) podreczniki do wloskiego, francuskiego i hiszpanskiego nie sa ukladane przez "polskich specyalistow"
b) angielski i niemiecki - nawet jak sie ma dobrego nauczyciela - nie przydadza sie

Czyli, skoro juz nauczylem sie mowic "ja poszłem" i "tam pisze", to wiedza wyniesiona z lekcji, wedle ktorej powinno sie mowic "poszedlem" i "tam jest napisane" jest zla, poniewaz bede zastanawial sie, czy powiem dobrze?

Bzdury - szkola ma cie nauczyc robic cos dobrze. Korzystajac z wiedzy szkolnej i douczajac sie na wlasna reke (m.in poprzez czytanie ksiazek, jak juz wspomniales) nie ma mozliwosci, zebys mowil gorzej niz ten, ktory bedzie sie uczyl wylacznie na wlasna reke (abstrahujac oczywiscie od zdolnosci, poswieconego czasu itd. itp.)

No właśnie! I tego nie powinno być! Religia to kwestia indywidualna, więc dlaczego ja mam cierpieć siedząc godzinę w szkole i nudząc się (tylko 1 osoba poza mną nie chodzi na religie) tylko dlatego, że nie wierzę w boga/nie mam ochoty słuchać wpajania chrześcijaństwa (bo tak wygląda 90% lekcji)? Niech ksiądz/katecheta sobie przychodzi do szkoły o 16-17 i organizuje lekcje religii dla chętnych. Kiedyś lekcje religii były przeprowadzane popołudniami w kościele z tym, że chyba były obowiązkowe.

A co do języków, to angielski w szkołach jest taki sztuczny, że szkoda gadać. Jedyne co mi te lekcje dają to sporadyczne poznawanie słówek (kilka/miesiąc). Zresztą z innymi językami jest podobnie...
Ogólnie rzecz biorąc zastanawiam się, czy chociaż 30% informacji ze szkoły przyda mi się kiedykolwiek.
Niestety nic na takie rzeczy nie poradzimy, zbyt mało w Polsce logicznie myślących osób, żeby cokolwiek zmienić.

Jak nie macie zamiaru się niczego kompletnie uczyć, to nic ze szkoły nie wyniesiecie. Ja uczyłem się angielskiego i naprawdę dużo wyniosłem ze szkoły w tej dziedzinie.
Po prostu wy odwalacie maniane, a później narzekacie.

Cytryniasty - po pierwsze, w podstawówce to dzieciak nie ma pojęcia co będzie robił. Jak byłem w podstawówce to naprzemiennie chciałem być: archeologiem (okres fascynacji dinozaurami), pilotem, kosmonautą, programistą (bo lubiłem gry komputerowe :) )
Dziś mam 24 latka i zajmuje się tłumaczeniami ;)

Po drugie, dzieciaka w tym wieku powinno się nauczyć żeby był żądny wiedzy, a specjalizacja przyjdzie z czasem.

A po trzecie - naprawdę warto mieć jakąś ogólną wiedzę. Jak sobie wejdziesz na np.: czaterię na jakikolwiek lokalny czat (czyli masz przypadkowe osoby tak jakbyś szedł po ulicy i zagadywał) to się okaże, że z 70% z nich nie ma o czym rozmawiać, bo nie maja żadnych zainteresowań poza łażeniem po mieście z kumplami.
I bynajmniej, nie przeszkadza mi, że ktoś się interesuje czymś innym niż ja - mówię o osobach które nie potrafią NIC podać...

Właśnie mnie uderzyło, że studenci też często nie wiedzą, co będą robić. Zwłaszcza ci na politologii i socjologii... ; )

Chociaż ja też nie wiem, czy nie wezmę sobie drugiego kierunku, coby się potem z niego doktoryzować (fizyka).

@down: nie chodzi mi o doktorat jako kartę przetargową przy szukaniu pracy i oczywiście nie będę się doktoryzować jeśli porządnej pracy nie znajdę. W Polszy po fizyce pracy i tak mieć nie będę jako fizyk, dlatego teraz studiuję informatykę.

Ja osobiście radzę się doktoryzować dopiero po tym, jak złapie się jakąś sensowną pracę i obierze w życiu jakiś kierunek którym warto dalej iść.

Robienie na odwrót (tj. doktorat wychodząc z założenia, że to lepsza karta przetargowa przy szukaniu pracy) to skrajny debilizm.

Ja też nie wiem, co będę robić po inżynierii materiałowej - niby kierunek zamawiany (na PW nic nie płacą), i potrzebny w Polsce, a pracy nie ma.
Jednak jest nadzieja - wystarczy wybrać się kilkaset kilometrów na zachód, albo kilka tysięcy na wschód i już jest w czym przebierać :)
@Vil: Zależy gdzie się chce pracować. Jak wiążesz przyszłość z edukowaniem innych, lub pracą naukową w ośrodkach badawczych to możesz śmiało i w ciemno iść na doktorat. Chyba jest jakiś powód, dla którego ludzie na moim wydziale masowo się doktoryzują od razu po zakończeniu studiów magisterskich.