Można, tylko większość przedmiotów już od dawna jest uczona drętwo i zniechęcająco. Natomiast w przypadku nauczania języków obcych trend ten jakby dopiero się pojawia. Dlatego to mnie tak boli, bo kiedy jeszcze w podstawówce nauczyciel potrafił mnie nauczyć niemieckiego, tak potem w gimnazjum, gdybym angielskiego nie znał, to już nic bym się nie nauczył (a mieliśmy angielski od zera).

Nie chodzi o to, że nie są układane (chociaż szczerze mówiąc nie widziałem jeszcze polskiego podręcznika do tych języków), tylko używane są te zagraniczne, układane przez native speakerów. Z angielskim też tak było jeszcze niedawno, ale ostatnio nawet nie widziałem w księgarni angielskich podręczników do angielskiego.

Chodziło mi raczej o to, że złemu nauczycielowi dobry podręcznik nie pomoże.
Poza tym jak się ma dobrego nauczyciela, to wszystkie argumenty przeciwko polskiej edukacji stają się bezsensowne. Angielski jest językiem popularnym i obecnie pełni rolę języka międzynarodowego, przez co wydaje nie być się związany z żadną kulturą i może nauczyć się go każdy. Spróbuj to powtórzyć z francuskim, hiszpańskim, włoskim, japońskim czy greckim. Dlatego jeżeli ktoś się tych języków uczy, to najczęściej z pasją, potem uczy też z pasją, więc potrafi nauczyć. Za to w nauczanie angielskiego czy niemieckiego wkracza rutyna.

A czy jeżeli ktoś powie "poszłem", to poprawisz go, mówiąc, "mówi się: poszedłem", czy zrobisz mu 45-minutowy wykład na temat odmiany czasowników w czasie przeszłym?

Problem leży w tym, że sposób prowadzenia zajęć w szkołach często zniechęca do nauczanych przedmiotów, a więc także do samodzielnego poszerzania własnej wiedzy. I to dla mnie właśnie jest uwstecznianie.

Po pierwsze, na jakich studiach jesteś? Ja jestem na anglistyce i wcale nie mam tak archaicznych informacji... no może z wyjątkiem przymusowej łaciny i historii sztuki.
Ale faktem jest, że studia NIJAK nie przygotowują do wykonywanego zawodu, to jest tylko wiedza teoretyczna i papierek.
Dla przykładu ja poszedłem na anglistykę z zamiarem bycia tłumaczem (nie mylić z tłumokiem :D ) i jedyne co mi się tak naprawdę przydało to tzw. gramatyka praktyczna i może odrobinę przedmioty literaturoznawcze (wyrabiają znajomość języka); ale ja nie mam złudzeń, że po samych studiach to ja nie będę drugim Wierzbiętą. Dlatego działam też na innych frontach :)

A moim zdaniem materiał szkół gimnazjalnych i podstawowych jest bardzo dobry.

Faktem jest że wszystko zależy od ludzi, od poziomu kultury nauczycieli i uczniów. Jeżeli ci są prostakami i nie mają za kszty ambicji to później chleją tanie wina u kuzyna, z jebłek i wiśni. W gimnazjum miałem panią z biologi, która potrafiła uczyć i każdy u niej na conajmniej 3 zdawał, nie było żadnych 2 czy 1, więc jak widać można, tylko trzeba chcieć. A pasje życiowe swoją drogą, w takim wieku i tak nikt do końca nie wie, kim w życiu zostanie, czy też czym będzie się interesował. Żadna szkoła nie zrobi z was gieniuszy jeżeli sami nie będziecie tego chcieć. Jeżeli komuś za ciężko to trudno, życie łatwe nie jest, ono zawsze wymagało kombinowania, szkoda mi jedynie dzieci których nie stać na naukę czyt. książki czy przybory, w tej dziedzinie powinno się wprowadzić odczuwalne zmiany.

Z pieniędzy tej większości, która chciała je mieć? :x
Nikt z nas nigdy nie będzie miał wpływu na swoje pieniądze oddane w podatkach, niestety.

Dla budowlańców i architektów już książek nie drukują. ; ]
Sam mam swoją o robotach malarskich Zbigniewa Woloskiego, na giełdzie kupiona za 200 zł, stara 1993 rok.