Chyba jasne, że o przeżycie?
W jaki sposób - to tylko jego sprawa. W tej konkretnej sytuacji nikt normalny nie próbowałby się układać z Rosjanami.

Dla mnie ważne jest to, czy władza spełnia moje wyobrażenie o państwie (nie będę tu go wypisywał). Jeśli tak - nie ma dla mnie znaczenia, czy rządzi Polak, Niemiec czy Holender.

W jaki sposób chciałbyś obronić swoich bliskich np. przed armią rosyjską? Tutaj niestety potrzebna jest organizacja na wyższym szczeblu (czyli państwa albo i wyżej - sojuszu) i choć oddawanie życia za kogoś kto mieszka 500km dalej i nawet nie wie o twoim istnieniu wydaje się absurdem, to poniekąd leży właśnie w twoim interesie (może "w twoim interesie" to niezbyt trafne sformułowanie, ale wiadomo o co chodzi).

@Vil
Żyj i rób tak, żeby się nie przewracali (nic personalnego). Niech każdy żyje tak, żeby się nie przewracali - wtedy byłoby pięknie.
@Fred_Flintston
Wyrywasz zdanie z kontekstu, doczytaj następne. Walczyć o przeżycie można też spieprzając z Polski.
Przywołałem konkretny przykład - zaborów. Chyba, że Ci odpowiada to, że wpada Niemiec i mówi: "Koniec z językiem polskim i polską tradycją, teraz wszystko ma być niemieckie".
Tobie jest obojętne, czy żyjesz w Polsce - mi nie. Wiadomo, że gdybym urodził się gdzie indziej, to pewnie inaczej bym mówił.

Tutaj na przejście pod niemiecką kuratelę bym się nie zgodził, gdyż dobre państwo (w moim rozumieniu) nie żąda od obywateli takich postulatów (zakaz używania j. polskiego np.).

A jakby było bardzo dużo takich ludzi jak ja, to by się po prostu zatarły różnice między narodami. Przestałby istnieć abstrakcyjny podział na państwa. I nie doszłoby do wojny, bo Stalin czy inny Hitler po prostu nie mieliby odpowiedniej władzy nad swoimi krajami.

@reszta wypowiedzi i Duch: Cóż, nie ukrywam, że jeśli miałbym możliwość to uciekł bym z Polski zamiast o nią walczyć. Chociaż oczywiście jeśli miałbym do wyboru tylko albo kulę w łeb albo kulę w łeb w obronie ojczyzny, wybrałbym to drugie, bo zawsze warto coś przed śmiercią dla kogoś zrobić. Ale na pewno bym się do walki nie pchał, a tym bardziej do powstań.

"A jakby było bardzo dużo takich ludzi jak ja, to by się po prostu zatarły różnice między narodami. Przestałby istnieć abstrakcyjny podział na państwa. I nie doszłoby do wojny, bo Stalin czy inny Hitler po prostu nie mieliby odpowiedniej władzy nad swoimi krajami."
Anarchista, prawda? Jeden wielki chaos by był, brak państwa-brak policji. Każdy by mógł wejść do sklepu, zajebać i wyjść i nic mu nie grozi. Nie ma państwa - nie ma systemu kar. To jest całkowicie bezsensowne. Jakiego języka byś używał? A co z czarnymi i żółtymi. Nie zatrzesz różnicy rasowej.

Nie, nie jestem anarchistą. Ale wolałbym świat inaczej ułożony, z mniejszą władzą państwa (bez czegoś takiego, że jeden kmiocik stwierdzi, że trza mu ropy i najedzie inny kraj - żeby jakby chciał, to mu społeczeństwo nie pozwoliło). Najlepiej bez wojsk. Ale to niemożliwe, bo jak jeden sobie zrobi wojsko, to wszyscy inni będą musieli ; )

I tak, zdaję sobię sprawę, że świat bez państw jest niemożliwy. Gdyby ludzie mieli inną mentalność to pewnie byłbym anarchistą, tho.

Jak - jeśli - odpowiesz, to nie czekaj na odpowiedź, bo mnie nie ma (widzę, że obserwujesz temat ; p). Odpowiem jak wrócę.

Oni nie istnieli. A nawet jakby istnieli to by nie mieli pępków, bo musieli by mieć matkę i ojca, a jak powszechnie wiadomo to Bóg ich "stworzył". :D
@topic
A żeby zrobić z siebie ateistę, nie trzeba zadawać sobie pytań, tylko podejść do tego od strony nauki.

K.Jay

Tyle, że na ogół kraj tworzą ludzie. Ludzie z potrzeby instynktownej muszą się grupowac i miec przywódcę. Patrz historię- z początku były rodziny, wsie, osady, miasta i państwa co dopiero. I pomiędzy każdymi były wojny O.o. Tyle, że różniła się skala, choc ja wolę jedną wojnę po, dajmy na to, 5 mln ludzi niż 500 000 po 10 :>.

jak żyje jeszcze takiego rzekomego powodu upadku cesarstwa nie slyszałem o.O
no patrz, pewnie nie byli jasnowidzami i nie wywróżyli sobie jak sie potoczy powstanie ;/
w dzisiejszym świetle można powiedzieć że zwyciestwo Powstania miałoby takie znaczenie jak Bitwa Warszawska w wojnie Polsko - Bolszewickiej, zmieniłaby historię o 180 stopni

...a większej wagi nie miała bo sie nie udało... proste chyba nie?

Nie udalo sie, fakt. Ale w tym kraju nie wazne czy sie uda, czy nie - walczyli. medale i hołd do konca swiata trzeba im oddawac.

nie myslicie, ze zrobil sie zajebisty offtop?

Ach, to dokładnie co by zmieniło? Powstał by rząd polski i przeprowadziłby wolne, nieskrępowane wybory na zasadzie powszechnego głosowania?

O Jałcie słyszałeś?

A co jeśli nie miałbyś już gdzie uciekać i obudziłbyś się z ręką w nocniku, bo wszyscy, u których boku mógłbyś walczyć nie żyją już lub są w niewoli? Nie żałowałbyś wtedy swojej decyzji? Oczywiście twoja decyzja nic by nie zmieniła - zachowanie jednostki nie przeważyłoby szali na żadną ze stron, ale gdyby już więcej ludzi rozumowało podobnie do ciebie, opanowanie świata przez np. komunizm czy faszyzm byłoby dziecinnie proste...
Nie chodzi o brak państwa - władz, tylko brak tożsamości narodowej, brak poczucia wspólnoty z własnym narodem, ale jednocześnie izolacji od wszystkich innych. Świat byłby lepszy, gdyby każdy uważał się za jego obywatela, a nie obywatela danego kraju.
Nie rozumiem o co chodzi w tym stwierdzeniu.
Owszem, wywróżyli. Powstanie nie miało szans sukcesu i każdy to wiedział. Chodziło o co innego - pokazanie światu, że Polacy nadal walczą z okupantem i że to nie Rosjanie nas wyzwalają, ale jedynie pomagają nam samym się wyzwolić. Nikt jednak nie wywróżył, że Ruscy sobie spokojnie poczekają aż powstanie upadnie (choć pewnie i to można było przewidzieć)...

co innego mieć pozycje państwa które samo się wyzwoliło , a bycie "wyzywolonym" przez kogoś, kto akurat na nieszczescie ma najwiecej do powiedzenia

o planie "Burza" słyszałeś?
nikłe, ale miało szanse, zwłaszcza gdyby alianci (a od biedy nawet i ruscy) nam pomogli

schodzicie z tematu.

Te pytania są bez sensu. Na wszystkie pytania jest sensowna odpowiedź...

Te pytania są stwoczone na ilość nie na jakość. Malo przekonujące.
A z tematu zeszliscie ostro. Załóżcie inny.

O to ciekawe.

To ja proszę o te sensowne odpowiedzi.

@UP
http://forum.tibia.pl/showpost.php?p...3&postcount=11

Hej Fred przyjrzyj się:

Myślisz, że komuś się chce to wszystko pisać? Nari odpowiedział na paręnaście pytań, to odpowie i na pozostałe. Ja również bym mógł. Tylko po co? Wystarczy wiedzieć, że te pytania nie podważają wiary katolickiej.

Nie chodzi mi o wasze odpowiedzi. Jeśli ten user uważa, że na wszystko jest sensowna odpowiedź to niech ON je napisze.

Ja powiem tak, przeczytałem to i w sumie nic to we mnie nie zmieniło.
Wierzę w Boga, ale nie wierzę w kościół.

Temat się już nieźle rozwinął, ale na dobrą sprawę to na samym początku należałoby sprecyzować w ogóle o czym będzie się toczyć dyskusja - o Bogu czy o religii, bo tak naprawdę to są dwie całkiem różne rzeczy. Zresztą widać to w wypowiedziach wielu osób - "Wierzę w Boga, ale nie wierzę w kościół."
Jeśli ktoś twierdzi, że wierzy w Boga, ale nie wyznaje żadnej religii, nasuwa się pytanie: Skąd w takim razie wiesz o istnieniu Boga, jeśli nie z Biblii czy innej świętej księgi albo od księdza/katechety? I czym ten Bóg tak naprawdę jest - po prostu siłą, która stworzyła cały Wszechświat (no, w takiego Boga to wierzą i ateiści), inteligentną istotą, która stworzyła ludzi w bliżej niewiadomym celu, "dzieciakiem z farmą mrówek", kochającym ojcem czy czymś jeszcze innym?
A jeśli ktoś jest np. katolikiem, można by spytać: Po co ta cała otoczka? Dlaczego Bóg wymaga od nas stawiania mu świątyń, składania ofiar (kiedyś ze zwierząt i roślin, dziś bardziej symbolicznie), błagalnych i dziękczynnych modlitw (czyżby był aż tak próżny?), szerzenia "prawdziwej wiary" (znacznie skuteczniej mógłby to zrobić sam, zresztą rzekomo już to robił w przeszłości, tylko jakoś dziwnie wybiórczo) i, przede wszystkim, po co w ogóle każe nam, abyśmy w niego wierzyli? Mógłby oczywiście bez problemu rozwiać wszystkie wątpliwości i przekonać niewierzących i niezdecydowanych. Czy więc jest to jakiś test? Jeśli tak, to na co? Dlaczego ślepa, niepoparta racjonalnymi przesłankami wiara, jest cechą tak przez Boga pożądaną? No i czemu, chcąc zbawić całą ludzkość (a w zasadzie to z początku nie chciał jej chyba zbawiać, dopiero niecałe 2000 lat temu przyszło mu to do głowy) prawdziwą wiarę przekazał tylko garstce wybrańców (Biblia zresztą mówi wprost o "narodzie wybranym")? Czemu misję spisania swoich słów powierzył swoim jakże niedoskonałym tworom - ludziom, no i po co w ogóle potrzebował świętych pism i pośredników (kapłanów), skoro jest w stanie rozmawiać z każdym człowiekiem z osobna?
Chciałem swoje wątpliwości streścić w dwóch-trzech pytaniach, ale tak jakoś wyszło i się rozpisałem, bo w sumie mógłbym je mnożyć i mnożyć. Przynajmniej mam nadzieję, że udało mi się pokazać, że jest to problem trochę głębszy niż "Czy Adam i Ewa mieli pępki?"

Ja to widzę jak w odcinku South Park o mormonach (szkoda, że nie pamiętam dokładnie który to,ktoś widział to skojarzy). Nie ważna jest prawdziwość czy brak logiki zawarty w dogmatach religijnych, tylko chęć pomagania innym, czynienia dobra. To tak jak z technikami w Aikido, duży procent trenujących tą sztukę walki skupia się na wychwalaniu/narzekaniu na poszczególnych techniki, zamiast skupić się na centralnym celu tej dyscypliny.

@sphinx
Czyli ja jako ateista nie moge pomagac innym? Wiara nie ma z tym akurat nic wspolnego.

Możesz, chodzi tylko o to, że ludzie wyznający chrześcijaństwo we większości potrafią tylko wytykać grzechy innych ludzi, nie robiąc nic dobrego, bo myślą że chodzenie co miesiąc do spowiedzi i do kościółka co niedzielę to już wszystko.

Te pytania do niczego mnie nie przekonały, poza tym, że zachichrałem się leżąc na biurku, przy perełkach pokroju pępka Ewy, sutków Adama i duchów Brontozaura.

A co jest śmiesznego w pępkach Ewy i Adama ? W końcu nie wyszli z pochwy matki, nie było pępowiny, nie ma pępka.

kurwa czytałem 22 o potępieniu i mi w szyji jebło coś tak ze prawiesie posralem z bólu pierdole to xd

O tak, to był znak od Boga, że te pytania są zue i niszczom biedne dusze.

Jesli ktos wierzy w to, ze Boga nie ma, jest zwykle przynajmniej rownie zaslepiony jak katolik/muzulmanin/whatever.

Spotkałem się z tymi pytaniami już wcześniej. Myślę, że seria takich pytań nie zmieni niczyjej wiary z minuty na minutę. Sam uważam się za ateistę, chociaż nie lubię tak tego ujmować. Pisząc "uważam się za ateistę" czuję złudzenie, że należę do jakiejś "religii", którą jest ateizm, a to nie tak. Nie będę nikogo namawiał do niewiary i myślę, że to różni także ateistów od np. Katolików. Zapalony katolik (w Polsce jest dużo osób, które się za takich uważają) będzie robić wszystko, aby przekonać kogoś do swojej wiary - nie mówię tutaj już o starszych ludziach. Przykładowo: moja babcia, która ma 80 lat, na wieść o tym, że nie chodzę do kościoła, zareagowała wyzwaniem mnie od "zasranego jehowca" (chociaż nim nie jestem) oraz paroma innymi wulgaryzmami. Czy tak wygląda postawa chrześcijanina?

Dla mnie jest wiele niewytłumaczonych rzeczy związanych z religią, a moje życie to triumf logiki nad wiarą, więc ciężko mi w nie wierzyć.

Pozdrawiam.

Kiczowe te pytania. wcale nie 'zrobiły ze mnie ateisty'. Co więcej - niektóre są tak durne, że aż się ich nie chce czytać >.>

Co do ateistów - wg mnie nie istnieją. Każdy w końcu w coś wierzy.

Niektóre są tak durne jak jeden Bóg w trzech osobach. Ateiści istnieją, sam znam kilku. Lepszy ateista niż hipokryta.

No tak, ja wieżę w Latającego Potwora Spaghetti.

O.o co jest dziwnego w Bogu w trzech osobach? To tak jakby spojrzec na kanapę i patrzec się oddzielnie na poduszkę do siedzenia, do oparcia się i na poręcz o.O

Nie widzę w tym nic dziwnego. Powiedz wprost, że nie rozumiesz jak może coś takiego 'istnieć'.

Nie rozumiem jak można w takie coś wierzyć. Ja wierzę w Jana Pawła II, modlę się do niego w komentarzach na nasza-klasa. Świętą Agatę też mam w znajomych.