Pogoń za szczęściem - bieg z pucharem w ręku?
 

Temat, który chciałbym tu poruszyć wynika z refleksji jaka nasunęła mi się podczas wsłuchiwania się w słowa jednej piosenki. Głównym przedmiotem rozważań w niej jest szczęście. Moje pytanie brzmi czy zgadzacie się ze słowami autorki:

A drugie zagadnienie, chodź tyczące tego samego tematu to szczęście, które już posiadamy. i znowu cytat z tej samej piosenki:

Wszystkich chętnych zapraszam do pisania i podzielenia się z innymi swoimi drobnymi szczęściami. Piszcie co dla was stanowi takie małe szczęście.

Stwórzmy listę pełną szczęścia :D

Pozdrawiam ;)

P.S. Temat ten ma na celu opisywanie szczęścia i polemikę na jego temat, nie natomiast stworzeni dziecinnej kłótni pełnej wulgaryzmów. Uszanujcie intencję autora xD ThX

Czy jestes Swiadkiem Jehowy?

Ale to nie opisuje szczęścia :P To opisuje swego rodzaju ambicję i nasze pozorne szczęście z zaspokajania ich, ale nawet gdy wszystkie dojdą do skutku to i tak będzie za mało.

No tutaj analiza jest prosta, jak budowa cepa- autorka sugeruje odbiorcy, jak ona wyobraża sobie idealne uczucie szczęścia, które sama może zaznać.

Pytania? :P

Owned. :-)

@Tompior
Haha nie jestem świadkiem Jehowy ;)
Nie z własnej woli zostałem ochrzczony i miałem komunie:D

@Mad-Sin
Zarówno w pierwszej jak i w drugiej części tematu nie chodzi mi o dokładną analizę samego tekstu a jedynie o sam przekaz jaki autorka w nim starała się zawrzeć.

W pierwszej części chodzi mi o to co uważacie, czy rzeczywiście zawsze jest tak, że im bardziej gonimy za szczęściem, im więcej go zdobywamy - tym więcej go potrzebujemy? czy jest granica szczęścia, moment w którym mówimy, jestem w 100% szczęśliwy, spełniony. a może nie chodzi o sam cel, jakim jest szczęście, a o drogę jaką przebywamy w pogoni za nim?

a Druga część odwołuje się do tego co w owej "pogoni" już mamy. tu nie ma pytań o analizę ani nic w tym stylu, jedynie prośba o podzielenie się waszymi drobnymi szczęściami, tym co wywołuje na waszej twarzy uśmiech.

pzdro

Tu nawet nie chodzi o to, czy kiedykolwiek będziemy szczęśliwi, bo to jest niemożliwe- zawsze będziemy chcieli mieć coś więcej niż mamy. Ot, człowiek ;)

"Szczęśliwym trzeba się urodzić - tak uważją naukowcy. A co jeśli się nie udało? To nic!. Teraz po prostu musisz być szczęśliwy."
A samo szczęście? Dla mnie i zapewne każdej innej osoby to temat indywidualny, osobisty. Także temat bardzo rozległy. Każdy na swój sposób do niego dąży, a tylu ile ludzi na świecie, tyle definicji szczęścia.

Pozdro Sment~

A dlaczego niby jest to niemożliwe?? chcesz przez to stwierdzić, że jesteś człowiekiem nieszczęśliwym?

to skoro szczęśliwym trzeba się urodzić to jak kiedy to się nie uda trzeba nim być? masło maślane troszkę xD
A definicje szczęścia... Możesz podać pare przykładów takich definicji jakie posiadasz?? Taka była druga część tematu ;]

Nie mogę tego stwierdzić, ponieważ szczęście dla mnie jest abstrakcją. Nie potrafię go zdefiniować, więc powiedzmy, że żyje mi się dobrze i jestem zadowolony. ;)

a czy to poniekąd nie jest już szczęście?

Ostatnio z rana ktos zadzwonil do mych drzwi. Byly to 2 baaaaaardzo mile panie. Zapytaly mnie: "Czy wierzy Pan w prawdziwe szczescie?" "Co to jest?".
Sweeper, na szczescie sklada sie wiele czynnikow. Prawdziwy Slazak, na zadane przez ciebie pytanie by odpowiedzial: "kapusta i groch" :P
Czlowiek moze byc szczesliwy, jak wygra w totka, ale jak juz cala kase przepije, to bedzie nieszczesliwy.
Szczescie przemija. Raz jest fajnie, a raz nie. Strzelisz gola w waznym meczu - cieszysz sie, ale jak potem tracisz 2 bramki i przegrywasz - zaloba ;P
Jak sie dostane na studia - bede szczesliwy, a jak mnie wywala po 1 roku - bede nieszczesliwy.
Dlatego pytanie odnosnie - czym jest szczescie - jest zbyt otwarte, bo zalezne od danej chwili.
Ale nadal mysle, ze jestes Swiadkiem Jehowy ;> A jezeli nie, to moze zostaniesz? Bedziesz chodzil od drzwi do drzwi i zameczal ludzi pytaniem o szczescie :P

@down: Mozna byc szczesliwym z tego, kim sie jest, ale sytuacja zawsze moze ulec zmianie. Pewnego dnia zdarzy sie cos i juz szczescie przeminie. Potem znowu bedziemy szczesliwi i kolo sie zamyka :p

"Niewola człowieka na tym polega, że musi mieć więcej niż mu potrzeba." ;)

Dla mnie szczęściem jest dążenie do spełnienia. Dlatego niektórzy są szczęśliwi mając bardzo niewiele, inni nieszczęśliwi mając wiele więcej niż ktoś mógłby sobie wymarzyć.

To nie można być szczęśliwym z tego kim się jest, a tylko dlatego, że są dobre ku temu okoliczności (trochę pokrętnie piszę)?

Re.up
No dobrze, ale ja myślę o zadowoleniu z własnych przekonań, mądrości. Postawy, która nie zmieni się z sytuacją (tzn. mam na myśli coś stałego, co nie ma szans na zmianę). Po przegranym meczu można być z siebie dumnym i być szczęśliwym, że się dobrze grało. Przynajmniej ja w taki sposób jestem szczęśliwy.

Dla mnie, szczęście to takie chwile, w których czujemy że jesteśmy potrzebni, ktos potrzebuje naszej pomocy. Takie, których nigdy nie zapomnimy, bo przypominają nam miłe wspomnienia. Jest to także miłośc, rodzina, a także pierwsze kroki dziecka, które zobaczyliśmy i duma z bliskiej Ci osoby.
Spotkałem się także z takimi wypowiedziami jak: Szczęście to pieniądze, spełnienie marzeń, założenie rodziny, skończenie szkoły, znalezienie pracy, etc.

Na koniec pozwolę sobie wstawic cytat Alberta Achweitzera:
"Szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, jeśli się ją dzieli", "Szczęście to jedyna rzecz, którą można dać, jeśli się jej nawet nie ma" (wiem, wiem, dwa cytaty, ale co tam)

Pozdro Sment~

I właśnie o to mi chodziło w tym temacie, o to co piszą Smentex i Thero.

Ja nie szukam Ogólnej definicji szczęścia dla całej ludzkości a jedynie zadaje pytnie jakie definicje wartości dostrzegacie wy, każdy z osobna oraz drugie pytanie czy każdy z nas dążąc do odnalezienia własnego szczęście musi z góry skazany być na wieczną gonitwę, ponieważ jego pragnienie się pogłębia.

Czy istnieje próg spełnienia, który możemy przekroczyć i odwrotnie - czy nie jest tak, że kiedy staramy się ten próg przekroczyć i gdy już prawie przełożymy nad nim nogę żeby przejść nagle nam się nie odsuwa i nie musimy dalej go gonić??

A może sami go sobie odsuwamy?...

Dla mnie szczęście to każde malutkie, milutkie chwile:) każda głupotka:) dlatego jestem bardzo szczęśliwym człowiekiem, np. wstaje rano, widze że jest śliczna pogoda i świeci słońce i już mam dobry humor, wiem że zaczyna siękolejny fajny dzień. Są też większe szczęścia, które mam i jak tylko o nich pomyśle to już wogóle czuje się szczęśliwa, mimo że ich przy mnie chwilowo nie ma to i tak sprawiają, że jestem szczęśliwa:) Jejku, ale tutaj się nadużywa słowa szczęscie:)

Ja już powiedziałem, że dla mnie szczęście jest abstrakcją, a Thero przytoczył cytat, na którym się opieram.

Z doświadczenia wiem, że zawsze będę niespełniony. Czegoś zawsze mi będzie brakować, nawet kiedy będę miał wszystko czego chcę.

Odsuwamy go sobie albo nie. Na moim przykładzie - myślę, że znalazłem swoje szczęście. Tak mi się wydaje, oczywiście nie wiem, czy kiedyś nie zmienię zdania.To zależy od motywacji, jeżeli chcesz być bogaty dla samych pieniędzy - słabo. Jeśli chcesz mieć pieniądze na nową, cudowną maszynę - też słabo. Pieniędzy nigdy za wiele, a samochody powstają coraz lepsze.
Za cel musisz sobie postawić samą walkę i wtedy walcząc jesteś najszczęśliwszy ("Nie o to chodzi, by złapać króliczka, ale by gonić go" ;)). Tak to wygląda w moim przypadku, jeśli o to pytasz.

Ale czy koniecznie będzie brakować Ci wtedy szczęścia?

Ja też o tym myślałem tworząc ten temat:D Respect dla Ciebie:D

Dla mnie Ty jesteś moim szczęściem, największym jakie mam ;) love u ;*

Takie odpowiedzi też podsuwałem już wyżej ;]