A mnie wk***ia brat cioteczny! Zamieszkał sobie 2 bloki ode mnie jakieś 2 lata temu (ma 19 lat, a głupi jak ośmiolatek...). No, raczej wykupił sobie noclegi 2 bloki ode mnie, bo mieszka u mnie... Nawet mojego planu lekcji się nauczył i wie, kiedy przychodzić (oczywiście jak rodziców nie ma, bo wtedy ma wolnego mojego kompa i mój telewizor, który wykorzystuje do oglądania brazylijskich seriali i cartoon network [które to rozprogramowałem tydzień temu]...). Przez niego oberwało mi się już kilka razy za nie odbieranie domofonów (każdym domofonem może być mój brat, niechcący kilka razy nie wpuściłem do domu rodziców...) Do tego jego wspaniały charakter (taka ciapa, że kanapki sobie nie umie zrobić, u mnie w domu je...) Może w tym poście brzmi to wszystko niegroźnie, ale gdybyście go poznali... Dziękuję Bogu, że mam niezwykle silną wolę i jeszcze nie zwariowałem. Cóż, pozostaje mi wspominać piękne czasy, gdy byłem jedynakiem (oficjalnie dalej jestem, ale tylko oficjalnie...)
Wiem, że nie jest to urzekająca historia, ale musiałem się komuś wyżalić...
