[janek@]

Smierc jest to dla mnie rzecz normalna powtarzajaca sie kilka set tysiecy razy, ale mimo to nadal wierze, ze cos po niej jest. (Bog)
Nieodzowny element zycia krocej mowiac.

Jesli chodzi o samobojcow mam podzielone zdanie na ich temat.
Czesto jest tak, ze sa to osoby nie radzace sobie z swoimi "problemami" i zyjace w ciaglym stresie. Nie widza poza samobojstwem nic oprocz samego bolu. Takie zachowanie fakt, faktem ma swoje naukowe "usprawiedliwienie", ale ci zamierzajacy sie zabic ludzie nie maja pojecia ile szkod moga wyrzadzic swoim bliskim. ;/ Dlatego zabijanie sie nie ma sensu. Drugim argumentem jest to, ze inni moga miec od was (smobojcow) wieksze problemy, a jednak dalej zyja swoim zyciem. Mowa tu o bezdomnych, ktorzy wychowali sie w patologicznej rodzinie, podczas wojny nie maja wogole bliskich do tego mozna dodac jeszcze ich niekonczacy sie dolek biedy.
Szanujcie zycie, bo to jest najwiekszy dar jaki mogliscie otrzymac od tego swiata. Ja je szanuje, ale zadazaly mi sie chwile przelotnych mysli samobojczych. Dopiero po niemalze tragedii jaka mnie spotkala (chwilowe zatrzymanie czynnosci serca 4 sec i byloby po mnie :|) przestalem o tym myslec, ale to nie wszystko co ustalo mi na drodze...

Pytaliscie sie "Czemu nie moglem sie zabic?" otoz to tez ma swoje uwarunkowane podloze psychiki(czy cus xD). to, ze nie mogliscie sie zabic swiadczy o waszej "zdrowej" (nie wiem jak to juz jest) psychiki. Poprostu wlacza sie u was system obronny nie pozwalajacy wam tego dokonac.

Do wszystkich co ich tak gnebia i pluja.
Nie macie prawa osadzac innych przez pryzmat waszej "twardosci".
Nie wiecie przez co oni przeszli wiec nie zgrywajcie "bardziej mardych". Fakt z tym sie zgodze zycie jest piekne, ale dochodzi tu jeszcze kwestia dla kogo?

P.S.
Nie robcie tego kazdy problem mozna rozwiazac oraz kazda chorobe pokonac. Wystarczy odrobina checi.

P.S. 2
Albo lepiej pomedytujcie. =p

@edit to up
Tez racja. ;p