Cytuj:
Oryginalnie napisane przez Smetana
Czemu fizycznemu? Ogólnie im większa ilość kapitału na pracownika tym mniejszy przyrost wydajności (na wykresie coś pewnie jak połowa smutnej paraboli).
|
Łatwiej jest powiedzieć, że dochód pracownika jest wprost przeciw-proporcjonalny do jego wydajności. Chodziło o pracownika fizycznego, bo jego dochód i wydajność jest o wiele łatwiej określić, a taka osoba np. produkująca buty stwarza możliwość prostszego obliczenia jej właściwej produkcji oraz można takie dane zastosować do ogółu, kiedy dla pracownika intelektualnego, każda zarobiona złotówka jest inaczej obliczana.
Inną sprawą jest tutaj już moja teoria, że w rzeczywistości pracownik umysłowy, dobrze umotywowany, zarabia dla przedsiębiorstwa więcej niż ktoś, kto ma mało, ze względu na "morale". Lecz przesadzanie jeśli chodzi o wysokość płac też odwraca sytuację, na gorszą od tej, kiedy osoba zarabia mniej. Otóż jeśli pracownik ma nieproporcjonalnie większą pensję od średniej na jego stanowisku, to robi się "otępiały" oraz zwalnia tempo prac, mając wrażenie, że pracodawca docenia go tak bardzo, że zarabia prawie tyle co on. Wtedy dochód dla spółki również jest mały, porównywalny z tym, który jest w momencie zbyt małego dofinansowania. Taka sytuacja jest o tyle gorsza, że wydajemy na gażę o wiele więcej za tą samą wydajność. Słowem - należy znaleźć złoty środek.