Emo – muzyka wywodząca się z punk rocka, ale punk rockiem nie będąca. Podstawową różnicą między emo a muzyką punków jest to, że wszystkie piosenki emo są pisane na jednych i tych samych skalach i że są do dupy. Inną cechą tego gatunku muzyki jest identyczna tematyka wszystkich utworów: jest to smutek i niezrozumienie przez świat. Ulubioną tonacją emo jest e-moll. Gitarzysta gra akord e-moll na pustych strunach prawą ręką, a lewą podcina sobie żyły pokazując swą głęboką depresję.
Najbardziej klasyczni wykonawcy emo to Dashboard Confessional, Nation of Ulysses, Heroin i Funeral Diner. Mniej klasyczni to na przykład My Chemical Romance i Lostprophets (ewentualnie Fall Out Boy). Są też wykonawcy zupełnie nie emo, którzy nie wiedzą, co to znaczy być prawdziwie smutnym i odrzuconym, aczkolwiek wyglądają (AFI) lub brzmią (Panic! At the disco) jakby wiedzieli.
Różnica między punk rockiem a emo jest taka, że przesłanie punk rocka to Fuck the system, a przesłanie emo to Fuck the world because it doesn't understand me. Now I will go and kill myself.
|