Młody czarodziej stał na polanie, opierając się o skalne zbocze góry. Denerwował się, by nie rzec-był przerażony. Jednak czas mijał, a on wiedział, że nie uniknie tego spotkania. Poprawił więc plecak, podrapał się po krótkiej ciemnej bródce i wyciągną księgę czarów. Przewracając wciąż kartki szeptał długą inkantację. gdy dotarł do końca działu, rzucił krótkie słówko, a ziemia zatrzęsła się.
Piach i pył rozstąpiły się, a z podziemi wyłoniły się dwie posępne postacie. Demoniczne szkielety strzelały czerwonymi kostkami gotując się do walki.
I wtedy...Ryk. Głośny pociągły grzmot zatrząsł górą, a ogromne zielone cielsko powoli wyłoniło się z za skały.
Kościeje rzuciły się do walki, a czarodziej szybkimi ruchami różdżki raził smoka prądem, raz po raz unikając strumieni ognia. Wszystko nie trwało długo. Martwe palce wbiły się w szyję bestii, powalając ją na ziemię.
Mag podniósł się z ziemi, na którą skoczył w uniku, i podszedł do ciała. Zakręciło mu się w głowie. Adrenalina. Nerwy. Zemdlał. Ocknął się po kilkudziesięciu minutach, niestety-szkieletów już nie było, a ciało smoka było już ograbione. Młodzieniec naciągnął plecka na ramię i odszedł, n ponurą miną.
Z polskiego na nasze:
Zsummonowałem DSy na draga pod kazo, zabiłem go, a potem miałem kicka.
|