Przecież i tak żyjemy w matriksie, i chooj
To wyobraźcie sobie, że możecie się cofnąć w czasie. Cofacie się do przedszkola, czy gdzieś tam. Widzicie samego siebie, który zaraz ma podejść do klocków lego i zacząć się nimi bawić. Zanim zacznie, wy już wiecie, że to zrobi, bo pamiętacie że tak ma być. Dziecko nadal ma swoja wole, tylko wy wiecie, co zrobi.