[eerion]

Im więcej wypowiedzi czytam w tym temacie, tym bardziej nachodzi mnie wrażenie, że jest jedyny słuszny sposób reagowania na takie tragedie a wszystkie pozostałe są tępione. Ludzie, niezależnie od przeżytych doświadczeń powinni okazywać rozpacz i ból po stracie, ewentualnie skruchę. Ponieważ tak wypada. A niedługo naród będzie jedynym głosem mówił, gdyż jakiekolwiek alternatywy zostaną wytępione dla jednego słusznego poglądu.
Byłem tuż obok członka rodziny, gdy ten umarł. Przy tym ta cała sytuacja ze zmarłym prezydentem mnie nie poruszyła ani trochę. Nie znałem nikogo, ani kogokolwiek kto te osoby znał. Dla mnie prywatnie to nic nie znaczy. Czy teraz mam zacząć płakać dla jakichś zmyślonych powodów? Mam zacząć panikować jak czerwoni po śmierci Stalina, gdyż zmarł prezydent?
Powiedzcie mi ludzie jak się mam zachowywać, bo wiem tylko to, że nie powinienem tego robić bazując na moich własnych odczuciach.