[Ing]

@Maniek: chociażby zważywszy na obesyjne zainteresowanie człowieka budową neuronową mózgu czy funkcjonalną protezą obsługiwaną impulsami ze sztucznych synaps (co stało się już faktem). Poza tym człowiek cały czas bezrozumie dąży do przedłużenia sobie życia, opierając swoją rację na sztucznej moralności czy prawach człowieka...

@Topic: Pismo Święte w miare jednoznacznei opisuje los nieśmiertelnej duszy ludzkiej po śmierci. Jako praktykujący i głęboko wierzący katolik nie mam zamiaru szukać innych rozwiązań, niż te wyjawnione przez Boga, któremu ufam...

ech... kiedyś - pamiętam - zastanawiałem sie, jak by wyglądało całkowite zakończenie swojego istneinia po śmierci... świadomośc, że nie ma już nic dalej, że przestajemy myśleć, egzystować, obserować, słuchać. Że nasze życie kończy się, a my sami nie czujemy już nic. Po prostu nas nie ma. Zawsze wtedy ogarniał mnie irracjonalny lęk, spowodowany przyzwyczajeniem do obserowania świata z perspektywy pierwszej osoby. Podobny lęk pojawia podczas próby obejrzenia siebie z innej perspektywy, zauważenia że wcale nie jest się kimś tak wyjątkowym, by nasza egzysencja (materialna czy nie) musiała być nieskończona.