[Shinjix]

Łęczysko mogło być wykonane z drewna (łuki proste były najczęściej w średniowieczu wytwarzane z cisu, jesionu lub wiązu), rogu. Już w starożytności znane były jednak łuki kompozytowe, składające się z kilku warst drewna i rogu sprasowywanych i łączonych ścięgnami i żyłami zwierzęcymi. Tak wykonany był np. asyryjski łuk angularny, który miał kształt trójkąta równoramiennego, o bardzo ostrych kątach podstawy ( w miejscach gdzie na łęczysko nakładano cięciwę). Tak również wykonaywane były łuki refleksyjne. Rysunek poniżej pokazuje łuk prosty (1) i dwa typy azjatyckich łuków kompozytowych - refleksyjny (2) i retrorefleksyjny (3). Różnią się one kształtem i budową łęczyska.
Łuki refleksyjne, używane przez mongolskich jeźdźców w średniowieczu (słowo łuk pochodzi od mongolskiego uk) były zaskoczeniem dla wszystkich przeciwników, którzy się z nimi zetknęli. Miały większy zasięg niż używane w owym czasie łuki proste, a dzięki specyficznemu sposobowi strzelania Mongołowie potrafili szyć z nich o wiele szybciej niż wrodzy łucznicy.


Źródło: http://www.man.poznan.pl/~ritter/Html/bow.html


Więc do roboty, bo mało czasu macie! ;-]