Przeczytalem troche ksiazek Pratchetta (z 15 okolo) i musze przyznac, ze sa bardzo ciekawe. Jest w nich zawarty dobry humor sytuacyjny i jezykowy. Powala orginalnosc swiata przedstawionego, jezyk autora i oczywiscie mnogie analogie do zycia codziennego
. Postacie sa ciekawie zarysowane i najczesciej wielobarwne. Ciekawie byloby zobaczyc ksiazke Terrego w realiach hard fantasy, mozliwe, ze takie sie znalazly, lecz nic o nich nie wiem. Podejrzewam, ze czytanie jego utworow bez przerwy byloby na dluzszy czas troche nudne, ale czasem mozna zaglebic sie w swiat dysku, wejsc w dywan, czy poczytac o zwyczajach gnomow
. Teraz zaczynam pozyczone "Na glinianych nogach" po angielsku, glownie w calach edykacyjnych(po polsku juz czytalem), przekonam sie czy wiele dowcipow ma sens tylko po ang(potem bedzie Guards! Guards!). Czyli w skrocie LONG LIVE THE TERRY!
(ciekawe czy ktos skapuje niezamierzony zart :-(, oby nie).
P.S Mam troszke warezow T.P(
), ale nie wiem czy sie za nie zabierac. Niewygodnie mi sie czyta na kompie
.
@down No tez sie nad tym zastanawialem. Warezy moga pelnic funkcje "dema". Przeczytam pierwsze 10 stron ksiazki "a" i pierwsze 10 "b". Bardziej podoba mi sie zarys "a" ide do biblioteki/ksiegarni/kolegi i kupuje/wypozyczam. I tak Pratchett juz na mnie zarobil troszke
, czego nie mam mu za zle
.