Dlaczego boje sie smierci??
To proste: strace to co mam najcenniejszego tutaj. Marzenie, przyjemnosci plynace z mojej cielesnosci (pocalunki, pieszczoty, seks), relaks prze TV i kompem, rozwijanie wlasnych zdolnosci (programowanie np), rodzine czy w koncu przyjaciol i dziewczyne.
I nie bawi mnie gadanie, ze w Raju wszystko to mi zostanie nagrodzone. Nie sadze. Tutaj na pewne rzeczy pacowalem cale zycie. Poswiecalem jedne marzenia dla drugich. A ludzie smia twierdzic, ze w Niebie bedzie OK. Byc moze, ale nie bedzie tak samo jak na ziemi.
Byc moze strace takze czesc swych uczuc, bo jak w plaszczyznie doskonalej, gdzie rzadzi dobro mozna byc wrednym, zlym czy zawistnym. Nie raz taki bylem, ale nie zaluje tego teraz.
Prawda jest tez taka, ze boimy sie smierci, bo nie wiemy co jest 'za nia'. MOja religia kaze mi wierzyc, ze jest Raj - i ja w to wierze. Jednak nie mam najmniejszej pewnosci, ze tam pojde. W swoim krotkim zyciu (20 lat) zdazylem juz popelnic wiele grzechow. Zlamalem takze jedno przykazanie Boze - i wcale tego nie zaluje, nie zalowalem i nigdy nie bede zalowal. Wiec nie zostanie mi wybaczone... Inne przykazania interpretuje w inny sposob niz kosciol co tez wprowadza we mnie zwatpienie.
Pozatym mam jeszcze jedna teorie. Bog tworzac cie zaprogramowal w Tobie chcec do zycia. I Ty chociazbys chcial tej checi sie nie pozbedziesz
To takie odstepstwwo od wolnej woli - bo ogranicza to czlowieka. nawet samobojcy tuz przed smiercia wpadaja w panike - 'Co ja zrobilem"!
PS: Bol w smierci nie przeraza mnie ani troszeczke. Nie sadze, zeby w takiej chwili na owy bol wogole zwracal uwage...