Dobry temat !
Szczerze przyznam, że w kwietniu 2005 roku odetchnąłem z wielką ulgą myśląc: "ufff, już po wszystkim). Było to zakończenie roku szkolnego klas maturlanych co dla mnie oznaczało tylko trzy rzeczy:
- koniec szkoły
- egzamin dojrzałości
- egzamin z przygotowania zawodowego.
Jednak moja radość po zakończeniu roku szkolnego nie trwała długo. Dlaczego? A dlatego, że miałem pełną świadomość, że mam duże braki w nauce, zagadnieniach maturalnych oklepywanych na zajęciach szkolnych przez profesorów itp. Czynniki? Nie będę udawał... przyczyniła się też tibia -w małym stopniu ale jednak. Do tego towarzystwo, którego skutkiem było złe nastawienie na przyszłość, prawie całkowity brak motywacji, znieczulica... .
Na moje szczęście przejrzałem na oczy, napewno za późno ale jednak zawsze. Zabrałem się za naukę i nadszedł czas matury. Część pisemna, język polski zdałem bez problemu, z matematyką już nie dałem sobie rady. Część ustna, język polski bez problemów, geografia bez większych stresów. Egzamin z przygotowania zawodowego też pomyślnie.
Po tym wszystkim usiadłem, i pomyślałem czego tak naprawdę od życia chcę.... I postanowiłem jedno, wziąść się w garść. Wiedziałem, że z moimi brakami poprawki z matematyki nie zdam, ale podejść musiałem, żeby nie stracić szansy na kolejny egzamin. Zmieniłem przedmiot na geografię i poprawka czeka mnie 10 maja. Nauka w toku już od jakiegoś czasu. Do tego coś z samorealizacji, studium informatyczne (po zdaniu matury na studia), oraz praca. Miło jest zarobić na własne potrzeby oraz wspomóc rodziców, którzy przez tyle lat trudzili się nad wychowaniem mnie, co wiązało się z wydatkami, a jak wiadomo w dzisiejszych czasach nikomu nie jest łatwo...
Cel mojego posta?
Całkiem prosty... Na swoim przykładzie chcę pokazać innym, że bardzo łatwo jest dojść do stanu kiedy człowiek zaczyna cieszyć się swoim życiem, mimo wcześniejszych niepowodzeń. To naprawdę niesamowite uczucie kiedy wiesz, że się zmieniasz, dążysż do postawionych sobie celów i żyjesz widząc zadowolenie rodziców.
Podsumowując chciałem powiedzieć, że motywacja to bardzo ważna sprawa. I pamiętajcie, że na zmiany nigdy nie jest za późno !
No i jak to mi mama mówiła: "Pamiętaj synu! ta gra ci chleba nie da!"
Ostatnio edytowany przez CaldO - 20-04-2006 o 00:59.
|