Religia i koniec świata

[Beh0lder]

Oryginalnie napisane przez Otakuma

Bez cierpienia ludzie nie widzieli by co to szczęście, tak już jest. A w niebie nie musi być cierpienia bo człowiek który był otoczony nim za życia wie co ono znaczy i dlatego raj to raj.

Bez padania nie wiedzieliby ze wbijanie levela jest fajne?

[Litawor]

Oryginalnie napisane przez Otakuma

Ale albo wcześniej się go doświadczyło albo widzi się jak doświadczają go inni, tak więc każdy może rozróżnić co to szczęście a co cierpienie.

Ale to rozróżnienie nie jest potrzebne do odczuwania szczęścia.

[Duch Niespokojny]

No właśnie. Nie znałbyś definicji szczęścia, nie wiedziałbyś czym się różni od nie-szczęścia, ale i tak czułbyś się świetnie, więc nie byłoby problemu.

[Miszczu]

Jak myślicie ubezpieczenie obejmie koniec świata?:/

[Otakuma]

Oryginalnie napisane przez CytrynowySorbet

Wątpię. Super rozpuszczone dziewuchy z USA mające ultra bogatych rodziców nie mają zielonego pojęcia o jakimkolwiek cierpieniu (chyba że krzywdzi ich złamany tips), a mimo to są szczęśliwe. Na swój pokręcony sposób.

Owszem są nieszczęśliwe, jeśli np zamiast różowego ferrari dostaną czerwone xD

@up
Może i obejmie, ale mogą się pojawić problemy z wypłatą ;/

[Yoh Asakura]

Oryginalnie napisane przez CytrynowySorbet

Wątpię. Super rozpuszczone dziewuchy z USA mające ultra bogatych rodziców nie mają zielonego pojęcia o jakimkolwiek cierpieniu (chyba że krzywdzi ich złamany tips), a mimo to są szczęśliwe. Na swój pokręcony sposób.

Dałeś okrutnie idiotyczny przykład, bo cierpienie to pojęcie względne - ja będę cierpiał wtedy, jak zginie mi dosłownie cała rodzina, a ty już wtedy, kiedy uderzysz się lekko o szafę.

[Nari]

Oryginalnie napisane przez Litawor

Prowadzi to do sprzeczności, ponieważ Bóg nie zna swoich decyzji. A przecież będąc wszechwiedzący, powinien wiedzieć, o co będą prosić go ludzie i jak na te prośby zareaguje. Tak czy inaczej, nie znając swoich decyzji, nie może znać przyszłości. A to już bardzo poważne ograniczenie.

Nawiasem mówiąc, takie dyskusje są równie idiotyczne, jak cała koncepcja Boga ingerującego w bieg wydarzeń, słuchającego modlitw i zmieniającego zdanie.

Dlatego mówiłem, że trzeba zdecydować, czy zakładamy, że Bóg istnieje, czy nie. Jeżeli zakładamy, że tak, to oznacza, że nie ograniczają go żadne prawa, On po prostu jest. Bóg zmienia życie- niezależni od swojego istnienia. Taką wartość i siłę nadali mu ludzie.

Oryginalnie napisane przez Duch Niespokojny

.

Ja kiedyś chciałem wierzyć. Ba, nadal chciałbym. Uważam, że wiara w Boga - pod warunkiem, że nie przesadzamy z nią, jak rodzice umierającej dziewczynki, którzy woleli się modlić niż wezwać karetkę, oraz nie tracimy czasu na bzdurne rytuały - może być nawet pomocna w życiu. Sęk po prostu w tym, że nijak nie potrafiłbym się do tego zmusić.

Moim zdaniem to zależy od tego, jak postrzegasz Boga. Jeżeli ktoś uważa go za jakiegoś superbohatera, który ratuje każdej opresji, to się grubo może pomylić. Ja cenię w Nim zasady moralne, które sobą prezentuje (miłujcie, zwłaszcza jeżeli was nie miłują, życie jest najważniejsze itp.), kwestie Jego istnienia, czy życia po śmierci, zostawiam na drugim miejscu, bo na żadne z nich nie mam wpływu. Choć mimo wszystko fascynuję się cudami, których nie można wytłumaczyć (na przykład cud w Lanciano- przemienienie hostii i wina w ciało i krew).

Ja bym chciał, żeby ludzie zaczęli w końcu myśleć (nie piję tu do religii, mówię ogólnie). To byłby dla mnie największy cud

Każdy myśli, tylko nie każdy wyciąga odpowiednie wnioski. Choć wyniki jednego w praktyce równają się wynikom drugiego =).

No właśnie. Nie znałbyś definicji szczęścia, nie wiedziałbyś czym się różni od nie-szczęścia, ale i tak czułbyś się świetnie, więc nie byłoby problemu.

Zakładając, że cierpienie reprezentuje negatywne emocje i uczucia, a szczęście pozytywne, to jeżeli przez cały czas będziesz czuć tylko jedno z nich, przestaniesz zwracać na nie uwagę, bo się do niego przyzwyczaisz. Czy tak nie jest? Czy rozpieszczone amerykańskie córki bogatych ludzi czują stale szczęście? Nie, muszą się w jakiś sposób spełniać, reklamować, czy afiszować, bo w przeciwnym razie czują zapewne jakąś specyficzną pustkę, która nie pozwala im być tak naprawdę szczęśliwym. Nie czują bezpośrednio cierpienia, więc nie wiedzą, jak naprawdę mają dobrze, więc uważają, że muszą mieć jeszcze lepiej, bo mają źle. Nie są szczęśliwe, bo nie zaznały cierpienia, przynajmniej zbyt wiele. Im mocniej człowiek dostanie w kość, tym inaczej będzie rozumiał pojęcie szczęścia i dobrobytu. Mylę się?
Czy człowiek, który jest wolny, a zniewolenia jeszcze nigdy nie zaznał, może czuć się prawdziwie wolny i tą wolność właściwie cenić i odczuwać? Wątpię, dla niego wolność jest normalnym stanem, który ma to do siebie, że po prostu jest.

[Beh0lder]

Oryginalnie napisane przez Yoh Asakura

Dałeś okrutnie idiotyczny przykład, bo cierpienie to pojęcie względne - ja będę cierpiał wtedy, jak zginie mi dosłownie cała rodzina, a ty już wtedy, kiedy uderzysz się lekko o szafę.

A ja kiedy zatnie sie auto login (sic!1!).

Dlatego mówiłem, że trzeba zdecydować, czy zakładamy, że Bóg istnieje, czy nie.

Dobra bog nie istnieje , a jesli istnieje to i tak mnie może w dupę pocałować , i co to zmieni?